ยุนอาจับไหล่ของจูฮยอนและแอบสูดความหอมของเรือนกายเพียงเบาบาง จูฮยอนเริ่มรู้สึกถึงความผิดปกติอะไรบางอย่างแล้วเธอพยายามออกห่างจากยุนอา แต่เธอก็ไม่รับรู้อะไรอีก
ร่างบางถูกวางไว้บนบนเตียงจูฮยอนเห็นทุกอย่างแต่เธอทำอะไรไม่ได้เรี่ยวแรงมันไม่มีแต่เธอเห็น ยุนอาคร่อมทับอยู่บนตัวเธอ
"จะทำอะไร"
"ฉันน่ะต้องไปซื้อดอกไม้ร้านเธอทุกวันเลยนะ เสียงเงินไปตั้งเท่าไรแต่ไม่เป็นไรหรอกเพราะสิ่งที่ฉันจะได่้รับกลับมามันมากกว่าเศษเงินนั่นซะอีก" ยุนอาพูดสองมือค่อยๆแกะกระดุมเสื้่อของจูฮยอน
"เธอนี่แต่งตัวเหมือนคุณป้าเชยๆเลยนะ"
"อย่าค่ะ ได้โปรด" จูฮยอนร้องออกมาด้วยเสียงแหบแห้ง
ยุนอาไม่สนใจเธอจัดการลอกคราบออกจนหมดไม่สนแม้น้ำตาของจูฮยอนที่ตอนนี้พยายามลุกแต่ลุกไม่ไหวเลยต้องใช้สองมือพยายามปกปิดส่วนสำคัญของร่างกาย
"ปิดทำไมกัน..." ยุนอากระซิบแผ่วเบา
สองมือของจูฮยอนถูกมัดตรึงด้วยเชือกเธอหมดอิสระแล้วจูฮยอนที่ขอร้องยุนอาด้วยน้ำตา แต่ไม่เป็นผลยุนอาสำรวจเรื่องร่างนั้นอย่างสนใจ เธอดูดดุนยอดอกสวยนั่นอย่างหลงใหล
"อืิอ...ได้โปรด" จูฮยอนร้องออกมาแต่ฤทธิ์ยาทำให้เธอรู้สึกขัดแย้งในใจว่ามันก็ทำให้เธอรู้สึกดีเมื่อยุนอาสัมผัสเธอ
ยุนอาหยุดการสำรวจเดินไปหยิบอะไรบางอย่างที่ทำให้จูฮยอนต้องกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ
"ที่รัก...ขอเก็บภาพไว้หน่อยนะ เวลาฉันเหงาๆขึ้นมาเธอจะได้มาหาฉันแบบไม่ต้องอิดเอื้อน
ยุนอาจัดการถ่ายรรูปและถ่ายคลิปเรือนร่างของจูฮยอนเอาไว้แทบทุกมุม ไม่สนใจเสียงร้องไห้และคำขอร้องเลย ยุนอายิ้มเอาของไปเก็บแล้วเธอกลับมาพร้อมผ้ายาวๆมัดปากของจูฮยอนเอาไว้
"อื้อ อื้อออ " จูฮยอนร้องออกมาแต่มีผ้าปิดปากกั้นไว้
ยุนอาใช้สองมือเฟ้นฟอนยอดอกงามช้าๆและก้มลงแตะปลายลิ้นร้อนกวาดไปจนทั่วจูฮยอนบิดตัวด้วยความรู้สึกที่ปนเปกันไป เสียงครางในลำคอเริ่มดังออกมายาออกฤทธิ์แล้วยุนอาปลุกเร้าอารมณ์จนถึงจุดสูงสุด เธอปลดเชื่อกและผ้าปิดปากออก
"ขอร้องฉันสิ ให้ฉันทำอะไร" ยุนอากระซิบเมื่อเห็นว่าเหยื่อของเธอ ได้ที่แล้ว
"อือ..." เสียงครางแผ่วเบาดังมาเท่านั้น
ยุนอาจูบกับจูฮยอนลิ้นของเธอพยายามแทรกเข้าไปพัวพันกับจูฮยอนที่เงอะงะแต่ไม่นานก็เข้าที่เข้าทาง จูฮยอนที่ตกอยู่ใต้อำนาจของยาที่ยุนอาวางกำลังสิ้นความเป็นตัวเองเมื่อมันถูกปลุกสัญชาตญาณความต้องการของร่างกายขึ้นมา
"อาาา " เธอครางออกมาเมืื่อยุนอาใช้นิ้วกรีดรอยแยกที่เนินสวยใช้นิ้วบี้บดเม็ดบัว
"อ้าาา คุณอิม"
"เรียกฉันว่ายุนอาสิ" ยุนอากระซิบแผ่วเบาเนื้อตัวของคู่เปลือยเปล่าหมดแล้ว
จูฮยอนกอดยุนอาแน่้นเมื่อนิ้วเรียวยาวเกี่ยวกับติ่งเนื้อเล็กๆด้วยความเร็วอย่างที่สุด ยุนอามองจูฮยอนที่ตาลอยด้วยความซ่านสุข
ยุนอาหยุดทำและลงไปซุกอยู่ที่หว่างขาแตะปลายลิ้นลงไปกลิ่นของความบริสุทธิ์อยู่ตรงหน้ายุนอาลากลิ้นลงไปช้าๆจงใจทำให้ร่างที่นอนอยู่ขาดใจช้าๆด้วยความเสียวซ่านที่เธอมอบให้
"อ้าาาา ยุนอา อือออ " จูฮยอนที่ไม่เหลือความเป็นตัวเองแล้วร้องออกมา
ยุนอายิ่งซุกลงไปจูฮยอนยิ่งกดหัวให้ลึกขึ้นยิ่งลิ้นเรียวแหย่ลึกลงไปเท่าไร ความสุขยิ่งเพิ่มขึ้นยุนอาเลียระัรัวลิ้นจนจูฮยอนร้องออกมา
"อืมมม ไม่ไหว"
ร่างกระตุกเกร็งน้ำหวานไหลออกมาท่วมท้นยุนอาเลื่อนตัวขึ้นไป จูบกับจูฮยอนที่ดูเหมือนว่าเท่าไรก็ไม่พอ ยุนอาสอดนิ้วสองนิ้วเข้าไป จูฮยอนดันตัวของยุนอาออกมาและร้องไห้เพราะความเจ็บ
"ไม่เป็นไร...นิดเดียว" ยุนอากระซิปแผ่วเบา
สองนิ้วทำงานอย่างเข็งขันร่างของจูฮยอนสั่นไหวตามแรงกระแทกที่เธอได้รับยิ่งลึกยิ่งแรงยิ่งสุขซ่าน ยิ่งเร็วยิ่งไวยิ่งหรรษา
"อ้าาาา " จูฮยอนร้องออกมาอย่าวงลืมตัวแอ่นกายตามนิ้ว
ยุนอามองนิ้วของเธอที่ผลุบๆโผล่ๆในช่องทางรักอย่างพอใจเลือดสีแดงจางๆติดที่นิ้วมาด้วยเธอเป็นคนแรกของจูฮยอน
"อืมมม ยุนอา อ้าาา ไม่ไหวแล้ว อือออ"
จูฮยอนกระตุกไปทั้งร่างอีกครั้งหายใจหกอบถรี่ช่องทางบีบรัดถี่รัว ยุนอายิ้มอย่างพอใจ
"คืนนี้ยังอีกนานจูฮยอนของเล่นของฉัน"
.........................................
วันศุกร์ที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555
วันอาทิตย์ที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555
[Fic ? shot] Stay with love ณ.รัก ตอนที่ 40 แทยอนไปไหน
ยุนอาเปิดประตูรถกระบสี่ประตูยกสูงแบบออฟโรดของเธอดันตัวของเจสสิก้าให้ขึ้นไปประตูหลังก่อนจะตามขึ้นไป
"ทำอะไรของเธอ"
"ตรงนี้ไม่มีใครมากันหรอกค่ะ เค้าไปอีกทางยกเว้นแต่ว่าจะรีบมากๆเหมือนเราเท่านั้นเอง"
"แล้วจะทำอะไรของเธอปล่อยฉันนะยุนอา"
"ไม่ปล่อย..."
ยุนอาหัวเราะก่อนจะซุกไซร้เจสสิก้าที่นั่งอยู่ข้างงในสุดไม่มีทางหนีไปไหนได้แล้ว ค่อยๆโอนอ่อนตามเมื่อเธอถูกรุกหนักเข้า
ยุนอาแลกลิ้นร้อนๆกับเจสสิก้าอย่างเผ็ดร้อนมือของยุนอาแกะกระดุมเสื้อของเจสสิก้าออกสามเม็ดก่อนจะก้มลงไปบีบคลึงหน้าอกสวยที่ยุนอาเห็นแล้วหลงใหลทุกครั้ง
"อืมม ยุน"
"น่ากินเป็นบ้า" ยุนอาพูดเบาๆบีบหน้าอกของเจสสิก้าเบาๆ
"เมื่อเช้่าก็พอแล้วมั๊ง อือออ"
"ไม่พอ...ฉันหลงพี่จะแย่แล้วนะ"
"ลองหลงคนอื่นสิ แม่อาาา ฆ่าทิ้งแน่"
"ดุจริง"
มือข้างที่ว่างของยุนอาปลดกระดุมกางเกงของเจสสิก้าออกก่อนจะประชิดเข้าไปที่ส่วนสำคัญด้วยนิ้วเรียว ยุนอายิ้มเจ้าเล่ห์
"ยิ้มอะไรของเธอ"
"ไหนว่าพอไงคะ...มันฟ้องชัดๆเลย" ยุนอาลูบไล้ข้างนอกอันเดอร์แวร์ก่อนจะกดลงไปเจสสิก้าไหวตัวน้อยๆ
"พูดมากจริง...จะทำก็ทำ"
เจสสิก้าเองต่างหากที่ทนไม่ไหวเธอไม่อยากทนที่ยุนอาแกล้งเธอแล้ว ยุนอาที่เฝ้าแต่จงใจทำให้เธอจะขาดใจเพราะนิ้วเรียวนั้น
"อืมมม ยุนอา อย่าแกล้ง พี่ไม่ไหวแล้ว"
"เหรอคะ"
"กวนประสาทอ้าา"
"ก็ได้...ค่ะ แต่บอกก่อนสิว่าัรักฉันหรือเปล่า"
"ไม่รัก"
"ใจร้ายจัง"
"อย่าหยุด" เจสสิก้าตะครุบมือของยุนอาที่กำลังจะหายไปจากเนินสวยของเธอ
"บอกก่อนสิรักหรือเปล่า"
"รู้อยู่ไม่ใช่หรือคะ" เจสสิก้าพูดตาหวานฉ่ำรั้งคอยุนอามาจูบ
ยุนอาล้วงมือเเข้าไปสะกิดติ่งเนื้อเล็กๆเจสสิก้าสะดุ้งทั้งที่ยังจูบกับเธออยู่ นิ้วเรียวหนึ่งนิ้วเข้าไปแล้วจนสุดทางเจสสิก้ามองยุนอาอย่างต้องการ
"ยุน...พี่รักเธอคนเดียวนะคะหวงเธอด้วย"
"รู้ค่ะ ฉันก็เหมือนกัน"
"อืมมม ยุน แบบนั้นล่ะ อาาา"
สะโพกบางที่นั่งอยู่เริ่มไม่ติดเบาะเมื่อยุนอาขยับนิ้วตามจังหวะ เจสสิก้าส่งเสีัยงออกมาตาก็มองไปรอบๆกลัวใครจะมาเจอ แต่จริงอย่างที่ยุนอาพูดไ่ม่มีใครเลย
"อืมมม ยุนขาาา พี่จะไม่ไหวแล้วค่ะ"
เจสสิก้าเกาะแขนของยุนอาไว้แน่นเหงื่อผุดซึมสะโพกขยับตามนิ้วที่เข้าออกตามจังหวะยุนอาเริ่มเร่งความเร็วขึ้น เสียงครางยิ่งเร่าร้อนขึ้นตามลำดับหน้าอกสวยของเจสสิก้าถูกดูดุนจนเธอไม่รู้ว่าความซ่านสยิวมันมาจากตรงไหนกันแน่
"อ้าาาา ยุน ยุนคะ"
เจสสิก้ากอดยุนอาแน่นจับมือของยุนอาให้แช่ไว้อย่างนั้นหายใจหอบถี่ มองยุนอาที่ยิ้มพราย
"เสียท่าให้เธอจนได้"
"ไม่ได้เสียตัวหรอกเหรอคะ"
"ทะลึ่ง" เจสสิกาตีแขนยุนอา
"ก้ทะลึ่งมานานแล้วเนาะ" ยุนอาพูดชักนิ้วออกมามันเปียกชุ่มไปหมดเจสสิก้าหาทิชชู่มาเช็ดให้
................................................
"ทำอะไรของเธอ"
"ตรงนี้ไม่มีใครมากันหรอกค่ะ เค้าไปอีกทางยกเว้นแต่ว่าจะรีบมากๆเหมือนเราเท่านั้นเอง"
"แล้วจะทำอะไรของเธอปล่อยฉันนะยุนอา"
"ไม่ปล่อย..."
ยุนอาหัวเราะก่อนจะซุกไซร้เจสสิก้าที่นั่งอยู่ข้างงในสุดไม่มีทางหนีไปไหนได้แล้ว ค่อยๆโอนอ่อนตามเมื่อเธอถูกรุกหนักเข้า
ยุนอาแลกลิ้นร้อนๆกับเจสสิก้าอย่างเผ็ดร้อนมือของยุนอาแกะกระดุมเสื้อของเจสสิก้าออกสามเม็ดก่อนจะก้มลงไปบีบคลึงหน้าอกสวยที่ยุนอาเห็นแล้วหลงใหลทุกครั้ง
"อืมม ยุน"
"น่ากินเป็นบ้า" ยุนอาพูดเบาๆบีบหน้าอกของเจสสิก้าเบาๆ
"เมื่อเช้่าก็พอแล้วมั๊ง อือออ"
"ไม่พอ...ฉันหลงพี่จะแย่แล้วนะ"
"ลองหลงคนอื่นสิ แม่อาาา ฆ่าทิ้งแน่"
"ดุจริง"
มือข้างที่ว่างของยุนอาปลดกระดุมกางเกงของเจสสิก้าออกก่อนจะประชิดเข้าไปที่ส่วนสำคัญด้วยนิ้วเรียว ยุนอายิ้มเจ้าเล่ห์
"ยิ้มอะไรของเธอ"
"ไหนว่าพอไงคะ...มันฟ้องชัดๆเลย" ยุนอาลูบไล้ข้างนอกอันเดอร์แวร์ก่อนจะกดลงไปเจสสิก้าไหวตัวน้อยๆ
"พูดมากจริง...จะทำก็ทำ"
เจสสิก้าเองต่างหากที่ทนไม่ไหวเธอไม่อยากทนที่ยุนอาแกล้งเธอแล้ว ยุนอาที่เฝ้าแต่จงใจทำให้เธอจะขาดใจเพราะนิ้วเรียวนั้น
"อืมมม ยุนอา อย่าแกล้ง พี่ไม่ไหวแล้ว"
"เหรอคะ"
"กวนประสาทอ้าา"
"ก็ได้...ค่ะ แต่บอกก่อนสิว่าัรักฉันหรือเปล่า"
"ไม่รัก"
"ใจร้ายจัง"
"อย่าหยุด" เจสสิก้าตะครุบมือของยุนอาที่กำลังจะหายไปจากเนินสวยของเธอ
"บอกก่อนสิรักหรือเปล่า"
"รู้อยู่ไม่ใช่หรือคะ" เจสสิก้าพูดตาหวานฉ่ำรั้งคอยุนอามาจูบ
ยุนอาล้วงมือเเข้าไปสะกิดติ่งเนื้อเล็กๆเจสสิก้าสะดุ้งทั้งที่ยังจูบกับเธออยู่ นิ้วเรียวหนึ่งนิ้วเข้าไปแล้วจนสุดทางเจสสิก้ามองยุนอาอย่างต้องการ
"ยุน...พี่รักเธอคนเดียวนะคะหวงเธอด้วย"
"รู้ค่ะ ฉันก็เหมือนกัน"
"อืมมม ยุน แบบนั้นล่ะ อาาา"
สะโพกบางที่นั่งอยู่เริ่มไม่ติดเบาะเมื่อยุนอาขยับนิ้วตามจังหวะ เจสสิก้าส่งเสีัยงออกมาตาก็มองไปรอบๆกลัวใครจะมาเจอ แต่จริงอย่างที่ยุนอาพูดไ่ม่มีใครเลย
"อืมมม ยุนขาาา พี่จะไม่ไหวแล้วค่ะ"
เจสสิก้าเกาะแขนของยุนอาไว้แน่นเหงื่อผุดซึมสะโพกขยับตามนิ้วที่เข้าออกตามจังหวะยุนอาเริ่มเร่งความเร็วขึ้น เสียงครางยิ่งเร่าร้อนขึ้นตามลำดับหน้าอกสวยของเจสสิก้าถูกดูดุนจนเธอไม่รู้ว่าความซ่านสยิวมันมาจากตรงไหนกันแน่
"อ้าาาา ยุน ยุนคะ"
เจสสิก้ากอดยุนอาแน่นจับมือของยุนอาให้แช่ไว้อย่างนั้นหายใจหอบถี่ มองยุนอาที่ยิ้มพราย
"เสียท่าให้เธอจนได้"
"ไม่ได้เสียตัวหรอกเหรอคะ"
"ทะลึ่ง" เจสสิกาตีแขนยุนอา
"ก้ทะลึ่งมานานแล้วเนาะ" ยุนอาพูดชักนิ้วออกมามันเปียกชุ่มไปหมดเจสสิก้าหาทิชชู่มาเช็ดให้
................................................
วันอังคารที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2555
[Fic ? shot] Stay with love ณ.รัก ตอนที่ 37 Welcome to hell
ปลายจมูกโด่งกดลงที่แก้มใสก่อนจะระเรื่อยลงมาถึงลำคอขาวยูริกัดเบาๆก่อนจะฝากรอยเล็กๆเอาไว้ มือของทิฟฟานี่กอดแผ่นหลังยูริเอาไว้
"ฟานี่..."
"คะ"
"จริงๆนะเธอน่ากินชะมัด"
"พูดมากน่า" ทิฟฟานี่พูดเบาๆเสียงสั่นหลบตาของยูริ
เสื้อตัวบางค่อยๆถูกปลดกระดุมทีละเม็ดลมหายใจพร่าสั่นริมฝีปากของทั้งคู่ไม่ว่างเพราะกำลังเจรจากันด้วยรสจูบร้อนแรงที่ปลุกความรู้สึกต้องการขึ้นมา ลิ้นของทั้งคู๋ต่างเกี่ยวกระหวัดอย่างไม่ยอมกันไม่ยอมเพลี่ยงพล้ำให้กันและกัน ลมหายใจดังลอดออกมาบ้างความต้องการโหมกระหน่ำไม่มีที่สิ้นสุด
ยอดอกคู่สวยถูกเผยออกมายูริไล้ต่ำลงมาด้วยปลายลิ้นร้อนอ่อนนุ่มแตะเบาๆเพื่อทักทายทรวงอกคู่งามของคนตรงหน้าก่อนจะงับมันและเริ่มต้นดูดดุนอย่างเบาๆทิฟฟานี่แทบรุดลงไปกองกับพื้น
"อืม...ยูล" ทิฟฟานี่ร้องเรียกเสียงพร่าสั่น
หน้าอกคู่งามถูกเฟ้นฟอนอย่างเบางบางราวกับไม่อยากต้องให้ช้ำมือแจ่อยากถนอมเอาไว้ สัมผัสเพียงแผ่วแต่ปลุกจิตใจให้ลอยละล่องไปถึงขอบฝั่งสวรรค์ ยูีริถอนปากออกมาดึงร่างทิฟฟานี่เข้ามาใกล้ๆเธอกอดเอาไว้หลวมๆ
"มิยอง..."
"คะ"
"น่ากิน"
"ก็...กินสิใครห้ามล่ะ" เสียงยั่วยวนดังออกมาจากปาก
ร่างของทิฟฟานี่ถูกดันให้ลงนอนบนเตียงนุ่มๆเสื้อผ้าน้อยชิ้นถูกกำจัดออกไปแล้ว ทิฟฟานี่เื้อื้อมือมาปลดเสื้อผ้าของยูริิิออกไปเช่นกัน จนชิ้นสุดท้ายหลุดหายไปทั้งสองร่างแทบจะกลืนเป็นร่างเดียวกันแสงจันทร์ทอลอดประกายจับผิวของทั้งคู่
"ฉันจะกินยูลก่อน..."
"หือ...เอางั้นเหรอคะ"
"ทำไมล่ะ ไม่ได้เหรอ" ทิฟฟานี่บีบจมูกของตนตรงหน้าเล่น
ไม่รอคำตอบเธอก้มลงไปหาหน้าอกสวยบีบมันอย่างเบามือปลุกอารมณ์ของคนตรงหน้าให้กระเจิดกระเจิงทิฟฟานี่ ร้าย ร้ายจนยูริต้องยอมจริงๆเสียงคราวแผ่วเบาแว่วออกมาเมื่อมือเรียวยาวเลื่อนลงไปถึงส่วนสำคัญ กรีดผ่านรอยแยกของยูริช้าๆ
"อือ...มิยองอาาาา อย่าแกล้ง"
"ทำไมล่ะคะ...ยูลยังชอบแกล้งฉันบ่อยๆเลย"
"อย่าให้ อ้าา ถึงตาฉันนะ"
ยูริหมดสภาพตัวอ่อนเพราะแรงเร้าจากทิฟฟานี่ที่ทำเอาเธอระทวยไปแล้ว นิ้วเรียวกดเบาๆที่เม็ดบัีวเล็กขยี้เพียงนิดเดียวก็ทำให้ชาวาบไปทั้งกาย สะโพกขยับตามความรู้สึกทิฟฟานีมองอย่างพอใจ
"อ้า...มิยอง...อืม" ยูริร้องออกมาเมื่อนิ้วเรียวนั่นหลุดเข้าไปในช่องทางรักของเธอสองนิ้ว
"อืออ มิยอง อย่าแกล้งงง นะคะ"
เสียงเว้าวอนดังมาเมื่อทิฟฟานี่ถอนนิ้วออกมาเหมือนจะบุติมันยูริจับมือเอาไว้ความต้องการสูงขึ้นมาแล้วใบหน้าแดงด้วยเลือดที่ฉีดพล่านไปทั่วร่างาย
"อืออ ดีจังค่ะ มิยอง"
เสียงร้องอย่างพึงใจดังออกมาเมื่อนิ้วเรียวเริ่มขยบับอย่างช้าๆน้ำหวานเปียกชุ่มช่อง เสียงสะท้อนดังออกมาเมื่อนิ้วเข้าไปจนสุดและเข้าไปอีก ตัวของยูริสั่นไหวตามแรง ยิ่งลึกยิ่งเร็วยิ่งเข้าใจว่าสวรรค์คืออะไร
"อ้าา มิยอง...อือออ มิยอง"
เสียงเรียกชื่อไม่ขาดปากดวงตาหรี่ปรือด้วยฤทธิ์แห่งอารมณ์ดำกฤษณาที่ครอบคลุมทุกบริบทของร่างกาย
"มิยอง เร็วอีกค่ะ" เสียงร้องเร่งดังมาเมื่อกำลังจะไปถึงจุดหมาย
"อ้าาา เร็วอีกค่ะ อืมม"
ยูริตัวโยกไปตามแรงกระแทกเธอคว้าทิฟานี่มาจูบไม่อาจะสะกดกลั้นความสุขจที่กำลังจะมาเยือนได้อีกแล้ว อีกเพียงอึดใจเดียวยูริกอดทิฟฟานี่ไว้แน่่นกระตุกตัวครั้งสองครั้ง ช่องทางบีบถี่รัวลมหายใจกระเส่าอย่างสุขใจแว่วออกมา
"อือ...มิยอง...ฉันบ้างล่ะ" ยุริพูดหอบๆ
นิ้วของทิฟฟานี่ถูกยูริดึงออกมาน้ำหวานเปียกนั้นถูกส่งเข้าปากของยูริเธอดูดกลืนมันอย่างไม่สนใจอะไรซ้ำยังมองทิฟฟานี่จนทิฟฟานี่เองต้องเป็นฝ่ายหลบสายตาวาวๆนั่นเอง
ตัวของทิฟฟานี่ถูกพลิกกลับมานอนยูริเลื่อตัวตำลงไปจับขาของทิฟฟานี่แยกออก ซุกหน้าลงไปลิ้นยา่วๆตวัดเลียน้ำหวานที่ชุ่มโชกนั่นอย่างกระหายหิวเหมือนคนเจอโอเอซิสกลางทะเลทราย ยิ่งตวัดเลียยิ่งดูดดกลืนยิ่งสร้างความเสียซ่านให้กับทิฟฟานี่จนไม่อาจะอธิบายอะไรได้
"อาาาา ยูลขา อืมมมม ยูลลล" ทิฟฟานี่ร้องแทบไม่เป็นภาษากดใบหน้าของยูริลงไปอีก
ยูริดูดเม็ดบัวเล็กๆทิฟฟานี่ยกสะโพกขึ้นด้วยความรู้สึกซ่านในใจจนแทบจะขาดใจ เหมือนถูกทรมานจนเธอไม่อาจจะทนไหวอีกแล้ว
"ยูล...มิยองไม่ไหวแล้วนะ อาาาา ได้โปรด"
ยูริถอนหน้าออกมานั่งลงที่ขอบเตียงมองทิฟฟานี่ที่ทำหน้างงว่าเกิดอะไรขึ้น ก่อนจะยิ้มออกมาเธอลุกขึ้นเดินไปนั่งคร่อมตักของยูรินิ้วเรียวสะกิดเขี่ยเม็ดบัวทันทีที่ทิฟฟานี่ทิ้งตัวลงนั่ง
"อืม...มิยองเธอสวยจังเลย"
"แกล้งชมมากกว่ามั๊ง"
"ไม่หรอกค่ะ...คุ้มค่ากับการรอคอย" ยูริพูดและดูดหน้าอกของทิฟฟานี่
"อือ ยูล"
นิ้วสองนิ้วถูกส่งเข้าไปในช่องทางรักทิฟฟานี่รู้หน้าที่ดีว่าเธอต้องทำอะไรเธอเริ่มขย่มมันช้าๆเหมือนกำลังขี่ม้า ม้าที่จะพาเธอไปสวรรค์ยิ่งเธอตั้งใจควบมันเท่าไรยิ่งสนุกสุขสันต์มากเท่านั้น
"อืืืออ ยูล อ้าาา ยูลคะ" ทิฟฟานี่เรียกยูริตลอดเวลา
ทิฟฟานี่ขย่มตัวของเธอเองสุดชีวิิตอีกนิดเดียวความสุขรอเธออยู่เบื้องหน้า ม้าที่เธอควบอยู่กำลังจะพาเธอไปถึงแล้วอีกนิดเดียว
"อาาาา ยูล อืมมมม ไม่ไหวแล้วค่ะ อาาาา"
ทิฟฟานี่ทิ้งตัวลงตัวสั่นน้อยๆรั้งคอของยูริเข้ามาป้อนจูบน้ำหวานของความรักอาบทั่วนิ้วที่ยังคาไว้ช่องทางบีบรัดจนนิ้วแทบสลายตามไป ทิฟฟานี่บดตัวลงไปให้มากกว่าเดิมไม่อยากให้นิ้วเรียวยาวหายไปไหน
"ควบอย่างนี้ขี่ม้าได้ดีแน่ๆ ตอนเช้าฝึกขี่ชาลอตตอนกลางคืนก็..." ยูริกระซิบและหยุด
"ทะลึ่ง...ฝึกกับเธอไงสองคน" ทิฟฟานี่พูดเบาๆเอนซบยูริเธอหายใจอย่างเหนือยหอบแต่สุขสมกับสิ่งที่ได้รับ
"ฟานี่..."
"คะ"
"จริงๆนะเธอน่ากินชะมัด"
"พูดมากน่า" ทิฟฟานี่พูดเบาๆเสียงสั่นหลบตาของยูริ
เสื้อตัวบางค่อยๆถูกปลดกระดุมทีละเม็ดลมหายใจพร่าสั่นริมฝีปากของทั้งคู่ไม่ว่างเพราะกำลังเจรจากันด้วยรสจูบร้อนแรงที่ปลุกความรู้สึกต้องการขึ้นมา ลิ้นของทั้งคู๋ต่างเกี่ยวกระหวัดอย่างไม่ยอมกันไม่ยอมเพลี่ยงพล้ำให้กันและกัน ลมหายใจดังลอดออกมาบ้างความต้องการโหมกระหน่ำไม่มีที่สิ้นสุด
ยอดอกคู่สวยถูกเผยออกมายูริไล้ต่ำลงมาด้วยปลายลิ้นร้อนอ่อนนุ่มแตะเบาๆเพื่อทักทายทรวงอกคู่งามของคนตรงหน้าก่อนจะงับมันและเริ่มต้นดูดดุนอย่างเบาๆทิฟฟานี่แทบรุดลงไปกองกับพื้น
"อืม...ยูล" ทิฟฟานี่ร้องเรียกเสียงพร่าสั่น
หน้าอกคู่งามถูกเฟ้นฟอนอย่างเบางบางราวกับไม่อยากต้องให้ช้ำมือแจ่อยากถนอมเอาไว้ สัมผัสเพียงแผ่วแต่ปลุกจิตใจให้ลอยละล่องไปถึงขอบฝั่งสวรรค์ ยูีริถอนปากออกมาดึงร่างทิฟฟานี่เข้ามาใกล้ๆเธอกอดเอาไว้หลวมๆ
"มิยอง..."
"คะ"
"น่ากิน"
"ก็...กินสิใครห้ามล่ะ" เสียงยั่วยวนดังออกมาจากปาก
ร่างของทิฟฟานี่ถูกดันให้ลงนอนบนเตียงนุ่มๆเสื้อผ้าน้อยชิ้นถูกกำจัดออกไปแล้ว ทิฟฟานี่เื้อื้อมือมาปลดเสื้อผ้าของยูริิิออกไปเช่นกัน จนชิ้นสุดท้ายหลุดหายไปทั้งสองร่างแทบจะกลืนเป็นร่างเดียวกันแสงจันทร์ทอลอดประกายจับผิวของทั้งคู่
"ฉันจะกินยูลก่อน..."
"หือ...เอางั้นเหรอคะ"
"ทำไมล่ะ ไม่ได้เหรอ" ทิฟฟานี่บีบจมูกของตนตรงหน้าเล่น
ไม่รอคำตอบเธอก้มลงไปหาหน้าอกสวยบีบมันอย่างเบามือปลุกอารมณ์ของคนตรงหน้าให้กระเจิดกระเจิงทิฟฟานี่ ร้าย ร้ายจนยูริต้องยอมจริงๆเสียงคราวแผ่วเบาแว่วออกมาเมื่อมือเรียวยาวเลื่อนลงไปถึงส่วนสำคัญ กรีดผ่านรอยแยกของยูริช้าๆ
"อือ...มิยองอาาาา อย่าแกล้ง"
"ทำไมล่ะคะ...ยูลยังชอบแกล้งฉันบ่อยๆเลย"
"อย่าให้ อ้าา ถึงตาฉันนะ"
ยูริหมดสภาพตัวอ่อนเพราะแรงเร้าจากทิฟฟานี่ที่ทำเอาเธอระทวยไปแล้ว นิ้วเรียวกดเบาๆที่เม็ดบัีวเล็กขยี้เพียงนิดเดียวก็ทำให้ชาวาบไปทั้งกาย สะโพกขยับตามความรู้สึกทิฟฟานีมองอย่างพอใจ
"อ้า...มิยอง...อืม" ยูริร้องออกมาเมื่อนิ้วเรียวนั่นหลุดเข้าไปในช่องทางรักของเธอสองนิ้ว
"อืออ มิยอง อย่าแกล้งงง นะคะ"
เสียงเว้าวอนดังมาเมื่อทิฟฟานี่ถอนนิ้วออกมาเหมือนจะบุติมันยูริจับมือเอาไว้ความต้องการสูงขึ้นมาแล้วใบหน้าแดงด้วยเลือดที่ฉีดพล่านไปทั่วร่างาย
"อืออ ดีจังค่ะ มิยอง"
เสียงร้องอย่างพึงใจดังออกมาเมื่อนิ้วเรียวเริ่มขยบับอย่างช้าๆน้ำหวานเปียกชุ่มช่อง เสียงสะท้อนดังออกมาเมื่อนิ้วเข้าไปจนสุดและเข้าไปอีก ตัวของยูริสั่นไหวตามแรง ยิ่งลึกยิ่งเร็วยิ่งเข้าใจว่าสวรรค์คืออะไร
"อ้าา มิยอง...อือออ มิยอง"
เสียงเรียกชื่อไม่ขาดปากดวงตาหรี่ปรือด้วยฤทธิ์แห่งอารมณ์ดำกฤษณาที่ครอบคลุมทุกบริบทของร่างกาย
"มิยอง เร็วอีกค่ะ" เสียงร้องเร่งดังมาเมื่อกำลังจะไปถึงจุดหมาย
"อ้าาา เร็วอีกค่ะ อืมม"
ยูริตัวโยกไปตามแรงกระแทกเธอคว้าทิฟานี่มาจูบไม่อาจะสะกดกลั้นความสุขจที่กำลังจะมาเยือนได้อีกแล้ว อีกเพียงอึดใจเดียวยูริกอดทิฟฟานี่ไว้แน่่นกระตุกตัวครั้งสองครั้ง ช่องทางบีบถี่รัวลมหายใจกระเส่าอย่างสุขใจแว่วออกมา
"อือ...มิยอง...ฉันบ้างล่ะ" ยุริพูดหอบๆ
นิ้วของทิฟฟานี่ถูกยูริดึงออกมาน้ำหวานเปียกนั้นถูกส่งเข้าปากของยูริเธอดูดกลืนมันอย่างไม่สนใจอะไรซ้ำยังมองทิฟฟานี่จนทิฟฟานี่เองต้องเป็นฝ่ายหลบสายตาวาวๆนั่นเอง
ตัวของทิฟฟานี่ถูกพลิกกลับมานอนยูริเลื่อตัวตำลงไปจับขาของทิฟฟานี่แยกออก ซุกหน้าลงไปลิ้นยา่วๆตวัดเลียน้ำหวานที่ชุ่มโชกนั่นอย่างกระหายหิวเหมือนคนเจอโอเอซิสกลางทะเลทราย ยิ่งตวัดเลียยิ่งดูดดกลืนยิ่งสร้างความเสียซ่านให้กับทิฟฟานี่จนไม่อาจะอธิบายอะไรได้
"อาาาา ยูลขา อืมมมม ยูลลล" ทิฟฟานี่ร้องแทบไม่เป็นภาษากดใบหน้าของยูริลงไปอีก
ยูริดูดเม็ดบัวเล็กๆทิฟฟานี่ยกสะโพกขึ้นด้วยความรู้สึกซ่านในใจจนแทบจะขาดใจ เหมือนถูกทรมานจนเธอไม่อาจจะทนไหวอีกแล้ว
"ยูล...มิยองไม่ไหวแล้วนะ อาาาา ได้โปรด"
ยูริถอนหน้าออกมานั่งลงที่ขอบเตียงมองทิฟฟานี่ที่ทำหน้างงว่าเกิดอะไรขึ้น ก่อนจะยิ้มออกมาเธอลุกขึ้นเดินไปนั่งคร่อมตักของยูรินิ้วเรียวสะกิดเขี่ยเม็ดบัวทันทีที่ทิฟฟานี่ทิ้งตัวลงนั่ง
"อืม...มิยองเธอสวยจังเลย"
"แกล้งชมมากกว่ามั๊ง"
"ไม่หรอกค่ะ...คุ้มค่ากับการรอคอย" ยูริพูดและดูดหน้าอกของทิฟฟานี่
"อือ ยูล"
นิ้วสองนิ้วถูกส่งเข้าไปในช่องทางรักทิฟฟานี่รู้หน้าที่ดีว่าเธอต้องทำอะไรเธอเริ่มขย่มมันช้าๆเหมือนกำลังขี่ม้า ม้าที่จะพาเธอไปสวรรค์ยิ่งเธอตั้งใจควบมันเท่าไรยิ่งสนุกสุขสันต์มากเท่านั้น
"อืืืออ ยูล อ้าาา ยูลคะ" ทิฟฟานี่เรียกยูริตลอดเวลา
ทิฟฟานี่ขย่มตัวของเธอเองสุดชีวิิตอีกนิดเดียวความสุขรอเธออยู่เบื้องหน้า ม้าที่เธอควบอยู่กำลังจะพาเธอไปถึงแล้วอีกนิดเดียว
"อาาาา ยูล อืมมมม ไม่ไหวแล้วค่ะ อาาาา"
ทิฟฟานี่ทิ้งตัวลงตัวสั่นน้อยๆรั้งคอของยูริเข้ามาป้อนจูบน้ำหวานของความรักอาบทั่วนิ้วที่ยังคาไว้ช่องทางบีบรัดจนนิ้วแทบสลายตามไป ทิฟฟานี่บดตัวลงไปให้มากกว่าเดิมไม่อยากให้นิ้วเรียวยาวหายไปไหน
"ควบอย่างนี้ขี่ม้าได้ดีแน่ๆ ตอนเช้าฝึกขี่ชาลอตตอนกลางคืนก็..." ยูริกระซิบและหยุด
"ทะลึ่ง...ฝึกกับเธอไงสองคน" ทิฟฟานี่พูดเบาๆเอนซบยูริเธอหายใจอย่างเหนือยหอบแต่สุขสมกับสิ่งที่ได้รับ
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)