วันศุกร์ที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2555

NC Tonight our first meet[


ทิฟฟานี่จูบแผ่วเบาที่หน้าผากของยูริ สายตาสวยๆของเธอบอกทุกอย่างที่อยากพูดให้ยูริได้เห็น สายของทั้งสองคนประสานกัน

"ถ้าฉันอยากให้เธอมองหาคนอื่นเธอจะว่าไง"  ยูริกระซิบถามเบาๆ

"มันเรื่องของฉัน แต่ตอนนี้ฉันอยากมองเธอคนเดียวอย่าพูดจาผลักไสฉันให้ไปมองใครไ้ด้ไหม"

ยูริดันตัวของทิฟฟานี่ให้ลุกขึ้นก่อนจะช้อนร่างบางมาอุ้มและพาเข้าไปที่ห้อง ผ้าคลุมเตียงถูกดึงออกร่างของทิฟฟานี่อยู่ใต้ร่างของยูริ

"เรามาคุยกันให้หมดวันนี้เลยนะ"

"อือ..." ทิฟฟานี่รับคำ

จูบอ่อนหวานถูกป้อนไปให้พร้อมมือทั้งสองของยูิริที่ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของทิฟฟานี่และตัวเองจนหมด ทั้งสองร่างมีเพียงเนื้อแท้ของทั้งสองคน
จูบที่เริ่มร้อนแรงขึ้นในทุกสัมผัสเพิ่มขึ้นราวกับอยากจะชดเชยเรื่องราวที่ขาดหายไปและขอโทษกับสิ่งที่ไม่ยอมพูดออกมา ยูริจูบที่ซอกคอขาวๆของทิฟฟานี่ที่กอดหลังของยูริแน่น ส่งเสียงอย่างพึงใจกับการกระทำนี้

"ยูล..."

"คะ"

"ฉันรักเธอ"

ยูริยิ้มให้ตอบรับคำบอกรักด้วยภาษากายหน้าอกสวยทั้งสองของทิฟฟานี่ ถูกสำรวจและจัดการด้วยริมฝีปากที่เม้มยอดอกนั้นด้วยความอ่อนโยนละมุนละไมมืออีกข้างก็ลูบคลึงอย่างเบามือจุดประกายอารมณ์ให้กระเจิงไป
ยูริเลื่อนใบหน้าลงต่ำมาที่หน้าท้องเรียบเนียนขาวๆของทิฟฟานี่ ลากลิ้นร้อนวนไปทั่วก่อนจะลงไปสิ้นสุดที่เนินพระจันทร์ ทิฟฟานี่รั้งตัวของยูริเอาไว้

"ยูล...ตรงนั้นจะดีเหรอ"

"ไม่เป็นไร...ปล่อยตัวตามสบายเถอะฉันขอชดเชยให้เธอนะ

"อือ...ยูล..."

ทิฟฟานี่สะดุ้งเมื่อเนินสวยของเธอถูกรุกล้ำจากอะไรบางอย่างที่อ่อนนุ่มมันกวาดไปทั่วส่วนสำคัญของเธอ ยูริสำรวจช่องทางรักนั้นอย่างแผ่วเบา กลียบสวยของดอกไม้งามกำลังถูกสำรวจด้วยปลายลิ้นร้อนๆเจ้าของดอกไม้งามกำลังปั่นป่วนใจด้วยความรู้สึกกระสันต์ซ่านอย่างหยุดไม่อยู่ สองมือกำผ้าปูที่นอนแน่น ยูริยังฝังใบหน้าอยู่แบบนั้น
สะโพกบางยกขึ้นตามปลายลิ้นที่ถูกถอนออกมาน้ำหวานไหลหลั่งออกมาท่วมท้น

"ยูลขา...อ้าาา " ทิฟฟานี่ผวากาย

ทิฟฟานี่ร้องออกมาร่างกายเกร็งเมื่อยูริรัวลิ้นร้อนลงไป จนเธอต้องเกร็งเมื่อยูริส่งเธอไปถึงจุดหมายปลายทางแล้ว ยูริเลื่อนตัวขึ้นมา ทิฟฟานี่ใช้สองมือจับใบหน้าของยูริไว้

"เรา...ต้องจบเพียงแค่นี้จริงเหรอ"

"จะมีทางไหนที่ดีกว่านี้ล่ะ...ฉันเองก็คงไม่กลับมาที่นี่แล้ว"

"อยากย้อนเวลาไหม"

"แค่ทำตอนนี้ให้ดีที่สุดก็พอแล้ว"  ยูริก้มลงจูบอีกครั้ง

เนินสวยถูกคุกคามด้วยนิ้วเรียวยาวของยูริ ทิฟฟานี่กอดยูริแน่นนิ้วเรียวค่อยๆเข้าไปอย่างช้าด้วยอาการนิ้มนวลอย่างที่สุดจนสุดทาง ตัวของทิฟฟานี่เริ่มขยับเมื่อแรงกระแทกเริ่มหนัหน่วงขึ้น เสียงหายใจหอบดังขึ้นมา

"ยูล...อืม...ยูลขา..."

"ฉันรักเธอนะฟานี่อา..."  ยูริพร่ำกระซิบที่ริมหู

"อือ...ยูล เร็วอีก..."

"อ้าาา ยูล...ฉันจะไม่ไหวแล้วนะ"

ทิฟฟานี่ส่งเสียงบอกออกมาตัวของเธอสั้นคลอนตามแรงกระแทก ยิ่งใกล้ยิ่งรู้สึก ความหฤหรรษ์ที่ใกล้ถึงขีดสุดกำลังจะระเบิดออกมา เสียงครวญครางดังระงม ในที่สุดสวรรค์ก็มารอตรงหน้า ทิฟฟานี่สุขสมยูริทอดกายทับทิฟฟานี่กอดไว้แน่น

"ฉันจะบอกเธอยังไงดี...ฉันรักเธอเหลือเกินยูล"   ทิฟฟานี่กระซิบแผ่วเบา...


วันศุกร์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2555

NC Rainy days [yoonsic] ตอนที่ 8 เหม่งเกรียน


ร่างบางถูกดันจนติดประตูรสจุบที่แสนร้อนแรงยังคงถูกบรรแรงจากปลายลิ้นของยุนอาที่กวาดหาลิ้นของอีกฝ่ายที่ตอนนี้ยอมตอบสนองความต้องการถูกปลุกขึ้นมาแล้ว เจสสิก้าที่เว้นว่างจากเรื่องนี้มานานถูกปลุกอารมณ์อย่างรวดเร็ว ร่างบางถูกพาไปยังที่นอนอ่อนนุ่ม ยุนอาไม่เหมือนเด็กสาวที่อบอุ่นอีกแล้ว ทุกการกระทำถูกกระตุ้นโดยสัญชาตญาณความต้องการของร่างกาย มีแต่ความร้อนรุ่ม

"บางทีเราควรจะศึกษาและรู้จักกันมากกว่านี้นะคะ" ยุนอากระซิบแผ่วเบามือของเธอเลื่อนไปตามร่างบางที่นอนอ่อนระทวยอยู่

เสื้อยืดของเจสสิก้าถูกเลิกขึ้นไปบราลูกไม้สีหวานห่อหุ้มก้อนเนื้อสีสวยกำลังจะถูกปลดออกมา บราถูกปลดออกมาแล้ว ในห้องมีเพียงแสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามา เสียงฝนกำลังเริ่มลงเม็ดเบาบางก่อนจะหนักขึ้น อากาศเริ่มเย็นแต่ในห้องกำลังร้อนยิ่งกว่าไฟ
ร่างขาวของเจสสิก้าที่ถูกยุนอาจับลอกคราบไปปรากฏต่อหน้ายุนอายิ้มอ่อนโยนทาบทับร่างกายลงไป เจสสก้ามองเธอยกมือขึ้นเสยผมยาวๆของยุนอาทัดหูค่อยๆ เลื่อนมือเข้าไปในเสื้อของยุนอาปลดสายบราออก

"มือไวจังเลยนะคะ"  ยุนอาพูดสูดกลิ่มหอมจากเรือนกายของคนตรงหน้า

"ถ้าฉันมือไวแล้วอย่างเธอล่ะอะไร ฉันไปหมดทั้งตัวเลยนะ"

"นั่นสิคะอะไีีร"

ยุนอาก้มลงซุกไซร้ซอกคอขาวนวลเจสสิก้าหลับตาลงอย่างผ่อนคลายชื่นชอบในสัมผัสที่ยุนอามอบให้เธอ เสื้อของยุนอาถูกปลดออกไปจนหมดเหลือเพียงท่อนล่างที่ยังมีกางเกงขาสั้นอยู่ เจสสิก้าควานมือสะเปะสะปะปลดตะขอกางเกงของยุนอาให้มันหลุดไปพ้นตัวจนได้อันเดอร์แวร์ตัวน้อยที่ถูกโดยนทิ้งอย่างไม่ใส่ใจสองร่างเปลือยเปล่า เนื้อแท้ที่กระทบกันไออุ่นจากร่างกายถูกส่งหากัน เจสสิก้าผวาตัวจิกเล็บลงไปที่หลังขาวๆของยุนอา ส่งเสียงร้องเบาๆออกมา เมื่อยุนอาเม้มยอดอกคู่นั้น ลิ้นร้อนวนรอบฐานทุกสมัผัสที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนนุ่มนวล

"ยุน...พี่รักเธอ...อ้าา ยุน....อืม"  เจสสิก้าครางออกมาเบาๆมือของยุนอาที่กำลังเคล้นคลึงหน้าอกอีกข้างของเธออย่างเบามือ

"ยุน..."

"คะั"

"ตอบมาตรงๆ เคยทำแบบนี้กับใครหรือเปล่า"

"ไ่ม่เคยค่ะ"

"ทำไม...อืม...ดูชำนาญจัง อ้าา ยุนอาตรงนั้นมัน"  เจสสิก้าผวากายเมื่อของยุนอาลากลงไปที่เนินสวย

"ไม่รู้ค่ะเป็นเอง..."

"ฉัน...เคยไปแล้ว เธอถือหรือเปล่า"

"ใครจะสนกันคะ ตอนนี้พี่เป็นของฉัน ของฉันคนเดียว จองซูยอน"  ยุนอาพูดสายตาที่บ่งบอกว่าเธอมั่นคงกับร่างบางมันมีมากขนาดไหน

นิ้วเรียวยาวกรีดเบาๆผ่านช่องทางรักที่น้ำหวานไหล่หลั่งออกมาพร้อมแล้ว ยุนอาทำอย่างแผ่วเบา
เจสสิก้าครางอย่างเป็นสุขสัมผัสแบบนี้เธอไม่เคยได้รับ แต่กับยูริที่ทำเพียงว่าเธอเป็ันที่ระบายอารมณ์เท่านั้น เธอผวากายเข้ามาเมื่อนิ้วยาวๆถูกสอดเข้าไปจนสุดทางถึงสองนิ้วมันคับแน่นไปหมด

"ฉันไม่แคร์เรื่องที่ผ่านมาหรอกค่ะ..พี่รู้แค่ว่าฉันรักพี่เท่านั้นพอ"  ยุนอากระซิบแผ่วเบา

"อ้าาา ยุน แบบนั้นดีที่สุดเลย อืมมม"

ยุนอาขยับนิ้วเรียวทั้งสองค่อยๆทุกสัมผัสที่เต็มไปด้วยอความรัก ยุนอามองหน้าของเจสสิก้าที่ตาปรือ เพราะฤทธิ์ของอารมร์รักที่ถูกปรนเปรอ มองตอบยุนอา เธอโน้มคอยุนอาลงมาป้อนจูบร้อนๆให้ ตัวโยนเพิ่มขึ้นตามแรงกระแทกจากส่วนกลางของร่างกาย

"อาาาา อื้ออออ " เสียงที่ลอดออกจากปากที่ถูกจูบอยู่ สองมือกอดยุนอาแน่น

"ยุน....แรงอีกได้โปรด อ้าาา แบบนั้นค่ะที่รัก อ้าาาา "

เจสสิสก้าที่หฤหรรษ์เหลือเกินกับตอนนี้เสียงหวานของเธอส่งเีสียงออกมากระตุ้นอารมณ์ของยุนอาให้มากกว่าเดิม ยุนอาเองก็ต้องการเช่นกันเจสสิก้าก้คงรู้เธสัมผัสได้จากสายตาที่เปี่ยมล้นด้วยความต้องการ เธอจับมือของยุนอาที่กำลังจะส่งเธอไปจุดหมายให้หยุด

"ทำไมคะ"

"ไปด้วยกันดีกว่า"  เจสสิก้าพุดผลักตัวของยุนอาให้ลงมานอนข้างๆ

เจสสิก้าและยุนอาตะแคงหันหน้าเข้าหากัน ขาของเจสสิก้าถูกพาดไว้ที่ขาต้นขาของยุนอาที่ชันเขาขึ้น นิ้วของเจสสิก้าสอดแทรกเข้าไปแค่นิ้วเดียวมันคับแน่น ยุนอาเองก็สอดนิ้วเรียวๆของเธอเข้าไปในช่องทางรัก

"ครั้งแรกเหรอ"  เจสสิก้ากระซิบถามยุนอาพยักหน้า

"ตายแล้วฉัน...โชคดีเป็นบ้า"
"เวลาแบบนี้มาพูดอะไรคะ"  ยุนอาพูดออกมาด้วยความเขินอาย

เพลงรักถูกโหมอีกครั้งทั้งคู่ส่งเสียงร้องออกมาแม้ตอนแรกจะมีเสียงบ่นเจ็บจากยุนอาอยู่บ้างแต่ไม่นานเพลงรักที่ลงถูกทำนองก็บรรเลงตามจังหวะไป

"พี่คะ...อ้าาาา เร็วอีก"

"ยุน...เธอเก่งจัง อ้าาาาา เร็ว"

ยุนอาที่ถูกกระตุ้นส่งเสียงออกมาความซ่านสันต์กำำลังจะระเบิดออกมาตามจังหวะนิ้วของเจสสิก้าเธอเองส่งเสียงร้องออกมาและระบายลงกับช่องทางรักของเจสสิก้า

"อ้าาาาา ยุน พี่ไม่ไหวแล้วนะ"

"อืมมมมม พี่คะ อ้าาาาจะขาดใจแล้ว อ้าาาา"

ทั้งสองร่างกระตุกแทบจะพร้อมกัน เสียงหอบหายใจและรอยยิ้มที่ปรากฎ ช่องทางรักที่บีบตัวถี่ยิบ
เจสสิก้าที่น้ำตาไหลลงมา

"ร้องไห้ทำไมคะ"

"ขอโทษทีมันเผลอนึกถึงเรื่องเก่า เค้าเห็นพี่เป็นแค่ที่ระบายพี่เจ็บปวด"

"ลืมมันไปเถอะค่ะ พี่อยู่กับฉันพี่มีค่ามากกว่านั้นนะ"

ยุนอากอดเจสสิก้าเอาไว้ดึงผ้าห่มมาคลุมกายของทั้งคู่ ยุนอาใช้ลิ้นของเธอกวาดเลียน้ำตาของเจสสิก้า กอดเธอเอาไว้ด้วยความรัก

"ลืมมันไปนะคะพี่มาสร้างความทรงจำดีๆกับฉันดีกว่านะ"

"ยุน...ขอบคุณที่รักฉันนะ"

..................................................



วันเสาร์ที่ 8 กันยายน พ.ศ. 2555

NC You are loved [yulyoon] ตอนที่ 26 แผนของซึงยอน


ยูริระดมจูบจนยุนอาตั้งตัวไม่ติดยูิริหยุดแล้ว สองมือของเธอถอดเสื้อผ้าของยุนอาขว้างทิ้งอย่างไม่ใยดี ยุนอาออกจะงงพอสมควรแต่เธอมีเวลางงไได้ไม่นานเท่าไร

"อื้อ พี่ยูลเป็นอะไรแต่เช้าคะเนี่ย" ยุนอาร้องถามเมื่อยุริจับตัวเธอพลิกลากลิ้นร้อนตั้งแต่ท้ายทอยของเธอไล่มาตามหลัง

"พี่ยูล อ้าา พี่ยูล" ยุนอาร้องเสียงหลงเมื่อยูริทั้งลากลิ้นและสองนิ้วก้สอดเข้าไปในช่องทางรักจากด้านหลัง ยูริจับยุนอาให้คุกเข่าสองมือของยุนอาจับหัวเตียงไว้

"อ้าาา พี่ยูลอาาา แบบนั้นฉันจะแย่เอานะ อื้อออพี่ยูล" ยุนอาร้องออกมาเมื่อยูริกระแทกนิ้วเข้าไปน้ำรักไหลลงมาเปรอะมือของยูริ ตอนนี้เธอเสือกตัวเข้าไปอยู่ด้านล่างรั่งสะโพกของยุนอาลงเนินสวยแตะกับลิ้น ที่รออยู่ก่อนแล้ว ยูริรัวใส่ทันที

"พี่ยุล...อืมม แต่เ้ช้าเลยอาาา พี่ยูลลลล" ยุนอาที่พยายามจะยกสะโพกหนีก็ถูกรั้งเอาไว้

ยุนอาตั้งตัวติดแล้วเธอหนีออกมาถอดเสื้อของยูีิริออก แตะปลายลิ้นไปที่ยอดอกอีกข้างก็ถูกขยำเฟ้นฟอน ยูีิริส่งเสียงครางออกมาอย่างพึงใจ

"พี่ยูล...ต้องการใช่มั๊ยคะ ถึงเล่นงานฉันแต่เช้า"  ยุนอาพูดเมื่อเธอใช้นิ้วเรียวสำรวจรอยแยกที่น้ำรักท่วมท้น

"รู้แล้วยังจะถามอีก...อ้าาา ยุนดีจังเลยค่ะที่รัก" ยูิริพูดตาหวานเยิ้มรั่งคอยุนอามาจูบ สะโพกยกตามนิ้วของยุนอา

ไม่นานนักยูรินั่งคร่อมุนอาเธอเซ็กส์ฺซี่มากในสายตาของยุนอา เหงื่อเม็ดเล็กๆผุดขึ้นมา ยูิริที่เคลื่อนไหวอยู่อย่างสุขสันต์กับนิ้วของยุนอาที่เธอขย่มมันอยู่

"อือออ ยุนนน ดีัจังเลยอ้าาาา ยุนนน" ยูริส่งเสียงออกมา

"พี่ยูล...อย่าทิ้งฉันค้างแล้วกัน" ยุนอาพูดขึ้นมาบ้างเธอเองก็ต้องการ พอได้เห็นลีลาของสาวรุ่นพี่

"อ้าาาแน่นอนค่ะที่รัก ยุน ดีจังเลยพี่...ไม่ไหวแล้วค่ะ" ยูริกระิซิบ

"อ้าาา อืมมมม ยุนนน ไม่ไหวแล้วอ้าาาา" ยูริหยุดการเคลื่อนไหวร่างกระตุกเล็กน้อยเธอจูบยูนอาแลกลิ้นกันอย่างเมามันส์

ยูริถอนตัวออกมาจากนิ้วของยุนอาคว้านิ้วของยุนอามาดูดกลืนน้ำรักของเธอก่อนจะผลักตัวของยุนอาลงไป เธอดูดหน้าอกของยุนอาและกัดเล่นจนยุนอาสะดุ้ง

"พี่ยูล แรงจัง" ยุนอาพุดแต่ก็พอใจ

"ฮืออออ น่ากินไปทั้งตัวเลยยุนอา" ยูริพูดบีบหน้าอกนั่นอย่างมันมือ

ยุนอาถูกดันตัวขึ้นยุนอาติดกำแพง ขาข้างหนึ่งถูกยุริยกพาดเตียงเอาไว้ ยูริไซร้ซอกคอของยุนอาสองนิ้วกรีดผ่านรอยแยกบี้ติ่งเนื้อเล็กๆบดขยี้หนักหน่วง

"พี่ยุลฉันจะขาดใจแล้วพี่อย่าแกล้งฉัน อ่าาา ไม่ไหว อื้อ" ยุนอาร้องออกมาเธอจะไปถึงสวรรค์แล้วยูริบี้ตรงนั้นของเธอจนแทบขาดใจ

"ใครจะสน" ยูริพูดเธอเกี่ยวเนื้อเล็กนั่นเร็วขึ้น ยุนอาผวาตัวแข้งขาอ่อน

"ออกแล้ว" ยุนอากระซิบ

"ไม่จบแค่นี้หรอกค่ะ" ยูริกระซิบก่อนจะใช้สองรนิ้วสอดเข้าไปขบัยมันช้าๆปลุกอารมณ์

ยุนอาที่เพิ่งจะไปถึงที่หมายถูกกระตุ้นจนเครื่องร้อนอย่างรวดเร็วอีกครั้ง เสียงครางออกมาเมื่อยูริเร่งนิ้งขึ้นเสียงของนิ้วและน้ำรักดังแว่วออกมา

"อ้าาา พี่ยูลขาา ฉันจะแย่อีกแล้ว"

"อืม....เธอน่ากินที่สุดเลยยุนอา"

"อ้าาา พี่ยูลล อะ อะอะ ออกแล้ววว อาาาาา" ยุนอากอดยูริแน่นหลังพิงผนังเรี่วแรงหาย ยูริต้องพยุงเอาไว้ ยุนอาหายใจหอบ

"พี่คึกอะไรของพี่คะ พี่ยูล"

"ไม่บอก"

.............................................................

วันพุธที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2555

NC My devil's Return : New Adventure ตอนที่ 20



"หยุดนะควอนยูริ...ทำอะไรบ้าๆอีกแล้ว" เจสสิก้าพยายามผลักออกแต่ไม่มีเรี่ยวแรงซะแล้ว

"ก้อกๆๆ ขอเข้าไปนะคะ" เสียงของพนักงานดังมา

ยุริรั้งตัวของเจสสิก้าลงมานั่งที่เก้าอี้ทำงานเลื่อเก้าอี้เข้ามาจนสุดตัวของยูริซ่อนอยุ่ใต้ดต๊ะทำงานเสื่อของเจสสิก้าถูกติดไว้เรียบร้อยแล้วโต๊ะทำงานของยูิริเป็นแบบทึบเข้างหน้า เธอรั้งเก้าอี้เข้ามานชิดจับขาแยกออกแล้วฝังหน้าลงไปอีกครั้ง ไม่สนใจคำอุธรณ์ของคนข้างบนเลย

"ขะเข้ามา..."  เจสสิก้าพยายามควบคุมเสียงของเธอไม่ให้สั่นเพราะยูริรังแกเธออยู่เบี้งล่าง พนักงานเดินเข้ามา

"รายชื่อของสมาชิกใหม่เดือนนี้ค่ะ"

"ขอบใจนะ อืมมม " เจสสิก้าครางรับเบาๆทำเสียงเหมือนเ้ข้าใจในรายชื่อข้างหน้า

ยูริที่อยากจะแกล้วเจสสิก้าให้มากกว่านี้เธอดูดติ่งเนื้อเล็กๆจเจสสิก้าสะดุ้งหน้าแดงก่ำพยายามบิดตัว

"อือออ...เธอน่ะดูแลลูกค้าดีๆนะ ไม่มีอะไรแล้ยวใช่ไหม"

"ค่ะ"

"ถ้าอย่างนั้นล็อคประตูให้ด้วยนะฉันอยากจะของีบเหมือนจะไม่สบาย"

"ได้ค่ะ"

"อ่าาา ไม่ไหวแล้ว..." เจสสิก้าพูดออกมาแต่ยังใช้น้ำเสียงธรรมดาอยู่

"ทานยาไหมคะฉันจะไปเอามาให้"

"ไม่เป็นไรเธอไปเถอะล๊อคห้องให้ด้วยนะ"

พนักงานรับคำและปิดประตูล๊อคห้องให้ ยูริเลื่อนเก้าอี้ออกมา ยิ้มให้เจสสิก้า

"ทำบ้าอะไรของเธอ"

"ไม่เห็นหรอกน่า ดึงเธอจนติดโต๊ะขนาดนั้น"

"คิดว่าทำแบบนี้แล้วฉันจะยกโทษให้หรือไง"

"ไม่สนหรอกเรื่องนั้น"

"อ้าาา ยูลล"  เจสสิก้าพิงพนักเอาไว้เมื่อยูริสอดลิ้นร้อนๆงไปดูดเม้ม อย่างรุนแรง

"ยูลล จะขาดใจแล้ววว อืมมม ยูลล อ้าาา "

ยูริจับเจสสิก้าลุกขึ้นมาน้ำหวานของเจสสิก้าไหลนองเต็มหน้าขาด้วยอารมณ์ติ่นเต้นตั้งแต่เมื่อกี้ที่ถูกรังแกทั้งที่มีบุคคลที่สามอยู่ในห้องด้วย เจสสิก้านั่งคร่อมยูริ

"ทำไมต้องแกล้งกันแบบนี้นะ อ้าาา ยูลลล เร็วเถอะทำเถอะนะฉันไม่ไหวแล้ว"

ยูริสอดนิ้วสองนิ้วเข้าไปช่องทางรักร้อนจัดกำลังกลืนกินนิ้วของยูริเข้าไป เจสสิก้าที่อารมร์โชติช่วง ขย่มตัวอย่างช้าๆค่อยๆควบไป สองมือโอบคอของยูริแลกจูบกันอย่างเผ็ดร้อน ยุิกใช้มือข้างที่ว่างเลิกเสื้อของเจสสิก้าขึ้นมาดูดยอดอกเต่งตึงนั้นอย่างหลงใหล

"อ้าาา ยูลขาาา อืมมมม" เจสสิก้าครางออกมาอย่างพอใจ"

"ชอบใช่ไหมล่ะ" ยูริกระซิบถาม

"ของมันแหงอยู่แล้วว อ้าาา ทำเ้จ้าชู้จัง"

"เปล่านะคะ"

"อ้าาา  ยูล มะ ไม่ไหวแล้วววว เรื่องวันนี้ไม่เอาเรื่องแล้วกันน อ้าาาา ยุลแบบนั้นล่ะ อ้าาาา ออกแล้ววว"

เจสสิก้าร้องออกเมื่อเธอทิ้งตัวยูริก็สวนนิ้วเข้ามาพอดี เจสสิก้าทิ้งตัวครั้งสุดท้ายน้ำหวานไหลชะโลมเต็มนิ้ว ช่องทางรัดกระตุกแน่นรัดนิ้วของยูริคล้ายไม่อยากให้หลุดออกไปไหน

"อือ...เอาไว้ชำระเรื่องวันอื่นนะคะ ยูลลล อ้าาาา ดีจังลย" เจสสิก้าซบลงที่ไหล่ของยุริ

.......................................................

วันจันทร์ที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2555

NC You are loved [yulyoon] ตอนที่ 23 ความรัก


"พี่ยูล...ฉันรักพี่มากนะคะ"
"อื้อ...ฉันรู้" ยูริตอบรับ

ยุนอาที่อยุ่บนตัวของยูริไม่ปล่อยโอกาสให้หนีหายไปไหนคนตรงหน้าของเธอ ถุกสำรวจและรุกล้ำด้วยไฟรักที่เธอตั้งใจก่อขึ้นมา แทนคำขอโทษทั้งหมด ยูริกอดยุนอาเอาไว้ตอบรับจูบที่แสนเร่าร้อน ลิ้นควานหาความหวานหอมในปากของแต่ละฝ่าย ยุนอาละออกค่อยๆปลดเปลื้องเสื้อยืดของยูริออกผิวสีนำผึ้งเนียนไปทั้งตัว ยุริเองก็ปลดเสื้อของยุนอาออกเผยผิวขางคนของที่โถมทับเธออยู่แม้จะผอมบางไปหน่อยแต่ยังกระตุ้นให้เธอรู้สึกหวงเจ้าของร่างบางนี้เหลือเกิน อารมณ์ของทั้งคู่กระเจิงแล้ว

"อื้อ...ยุน...เบาๆจะรีบไปไหนของเธอ อ้าา" ยูริร้องออกมายุนอาดูดหน้าอกของเธอและเล่นงานส่วนสำคัญของเธอไปพร้อมกัน
"ยุนขาาา จะให้พี่ขาดใจตายหรือไง อาา้าาา ยุน" ยูริร้องออกมายุนอาที่ดูเหมือนจะห้ามไม่ไดแล้ว

ยุนอาปลดกางเกงขาสั้นของยูริเหวียงทิ้งไปอย่างไม่ใยดีกางในตัวบางสีหวานถูกดึงทึ้งลงมายุนอาก้มลงไปแตะกวาดชิมน้ำหวาน ยูริส่งเสียงร้องออกมา

"ยุนน เธอง้อพี่แบบนี้เหรอเนี่ยย อ้าาา ยุน ใจเย็นสิคะ อื้ออออ" ยูริบิดตัวเหมือนจะหนีแต่ยุนอาจับสะโพกของเธอเอาไว้แน่น หนีไม่ได้เหมือนแกล้ง ยุนอาโจมตีส่วนที่ทำให้เสียวสันต์ที่สุดจนยูริทนไม่ได้

"ยุนน พี่จะแย่แล้ว อาาา นะ อื้อออ ไม่ไหวแล้ววยุนนนน"

ยุนอายิ้มอย่างพอใจไม่ยอมหยุดการกระทำยูริกระตุกไปทั้งร่างน้ำหวานออกมามากมายยุนอากวาดชมจนหมด ยูริดึงตัวของยุนอาขึ้นมาจูบ รสจูบที่มีรถสชาติขิงน้ำหวานของเธอยังกรุ่นอยู่ ยุนอาไม่ยอมให้ยูริพลิกตัวเธอ

"พี่คนสวยต้องเป็นของฉันนะต้องเ็ป็นของฉันคนเดียวเท่านั้น"
"นี่ยังไ่ม่เป็นของเธออีกเหรอคะ"
"ไม่รู้ค่ะ เค้าขอโทษนะที่พูดไม่ดี"
"รู้แล้ว อ้าาา ยุนนนเผลอไม่ได้เลย"  ยูริจับยุนอาจูบอีกครั้ง

ยุนอาอยู่ข้างตัวของยูีริเธอจับขาของยูริให้แยกกว้างสอดนิ้วเรียวยาวเข้าไป ยูริผวากอดยุนอาไว้ทั้งคู่นอนตะแคงเข้าหากัน ยุนอาดึงขาอีกข้างของยูริพาดตัวเธอ สอดนิ้วลงไปสะดวกกว่าเดิม

"อ้าาา ยุนน พี่จะขาดใจแล้วนะคะ"
"ดีค่ะ พี่จะได้ไม่ไปมองใครมองแต่ฉันคนเดียวแบบนี้"
"ยุน พี่มองใครไม่ได้แล้ว อ้าาา อือออ ยุน เก่งจัง" ยูริพูดอย่างถูกใจ ตัวเธอสั่นโยนเพราะแรงส่งจากนิ้วของยุนอา ที่รุนแรงกว่าทุกครั้ง
"อาาา ยุนนน อืมมมฉันรักเธอนะ"
"ถ้างี่เง่าอีกจะเป็นแบบนี้ล่ะ"
"งะ งั้นฉันจะงี่เง่า อาาา ทุกวันเลย" ยูริยิ้มยั่วยื่นหน้าไปใกล้ยุนอาแลบลิ้นออกมา ยุน ยิ้มและงับลิ้นของยูริเบาๆค่อยใช้ลิ้นของเธอเล่นกับยูริ

จังหวะนิ้วเรียวยาวที่เร็วบ้างช้าบ้างจุดอารมณ์รักให้ต่อเนื่องด้วยชั้นเชิงที่เป็นไปเองตามธรรมชาติของร่างกาย ยุนอาที่รัวเร็วบ้างช้าบ้างเหมือนรอจังหวะ ทำใหยูีิริกรีดร้องออกมาด้วยความสุขที่เธอมอบให้

"ให้ตายอ้าาา ยุนนน เก่งขึ้นเยอะเลย อืมมมแบบนี้แหละอาาา ยุนพี่ไม่ไหวแล้วนะคะ"

ยูริจับมือของยุนอาออกมา ยุนอาทำหน้างง มองยูริที่นอนหอบหายใจหนักหน่วงอยู่แบบนั้น ยุริพลิกขึ้นมาอยู่บนตัวของยุนอา

"ยุนคะ...พี่ไม่อยากเอาเปรียบเธอ"

ยุนอาเริ่มเข้าใจเมื่อยุริคืบคลานไปหาส่วนสำคัญของเธอ ก้มหน้าลงไปดูดชิมน้ำหวานเนินสวยของเธอก็รอการปรนเปรอความสุขเช่นกัน ยุนอารั้งเอวของยูริที่ลอยเด่นอยู่ตรงหน้าลงมาฉกลิ้นร้อนเข้าไปตวัดเลียจนยูริอยู่ไม่ติด

"อ้าาา" ยูริผละออกมาจากส่วนกลางลำตัวเมื่อยุนอาเลิดใช้ลิ้นและสอดนิ้วเข้าไปแทน

"ร้ายจริงเดี๋ยวนี้ อ้าาา ยุนนน " อารมณ์รักที่ค้างจากเมื่อกี้ถูกเติมอีกครั้ง ยูริก้มลงไปลิ้นแตะที่เม็ดบัวเล็กๆมือข้างที่ว่างก็สอดนิ้วเข้าไป ยุนอาถูกแก้แค้นคืน

"อ้าาา พี่ยูลพี่เล่น โ้อยยย บะ แบบนี้เลยเหรอ อืออออ พี่ยูลขาาาา อ้าาา" ยุนอาร้องออกมาเมื่อโดนเล่นงานทั้งลิ้นและนิ้วสะโพกสวยอยู่ไม่ติดที่นอน

"ได้ค่ะ จัดไำป ฉันเอาคืน อ้าาาบ้าง"

ยุนอาที่โดนแกล้งหนัก ร้องออกมาไม่ขาดปาก ยูริที่พยายามจะแก้แค้นคืนในบางครั้งก็ต้องละใบหน้าออกมาส่งเสียงร้องเมื่อยุนอาที่รัวนิ้วไม่หยุด ทำเอาเธอแทบขาดใจ ยูริก้มลงไปใหม่โจมตีอีกครั้ง

"อื้อออ ยุนคะ พร้อมกันนะ พี่จะแย่แล้ว"  ยูริร้องออกมา เมื่อยุนอารัวนิ้วไม่หยุด เธอกำลังจะถึงจุดหมาย
"อ้าาา พี่ยูลรอฉันด้วยสิคะ อ้าาา ไม่ไหวแล้วอืมมมม

"อ้าาาา ออกแล้ววว/ออกแล้ววว"  ทั้งคู่ร้องออกมาพร้อมกัน

ยุนอาคานิ้วไว้ยูริทิ้งตัวลงมาเธอเอานิ้วออกยุนอากวาดชิมน้ำหวานที่หยดลงมา ยูริเองก็กวาดฃิมน้ำหวานของยุนอาเช่นกัน ยูริหันกลับมานอนอยู่บนแขนของยุนอา

"ขอฉันนอนแขนเธอได้ไหม" ยุริพูดเบาๆ
"ทำไมจะไม่ได้ล่ะคะ" ยุนอาตอบกลับมาสองร่างเปลือยเปล่ากอดกันแน่น เพลียหลับไปจากไฟรัก



วันเสาร์ที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2555

NC You are loved [yulyoon] ตอนที่ 21 คุมะเป็นเหตุ//เตรียมตัวเที่ยว


ฝ่ามือนุ่มลูบไำล้อยุ่ที่ต้นขาของยุนอา ตอนนี้ยูริเข้าใจแล้วความรู้สึกที่ก่อตัวเงียบๆคืออะไร ลมหายใจที่รุนแรงมากขึ้นรดกระทบต้นคอของยุนอา ยูริซุกไซร้ซอกคอของยุนอาอย่างโหยหิว ยุนอาที่ดูเหมือนจะตอบโต้อะไรไม่ได้ ไม่มีทางหนีเอนตัวลงพิงยูริเอาไว้

"ไงคะ...กวางน้อยพร้อมจะถูกลงโทษหรือยัง"

"ทำอะไรของพี่น่ะ พี่คนสวย ลงโทษฉันเพราะอะไร"

"เห็นเจ้าหมีคุมะดีกว่าฉันไง จะทำให้เธอลืมฉันไม่ลงเลยคอยดู"

ยูริลากมือทั้งสองปลดกางเกงยีนส์ของยุนอาออกมา ค่อยๆรูดมันลง ยุนอาหน้าแก่งก่ำด้วยอารมณ์หวามที่ไม่อาจห้ามได้ กางเกงในบางๆตัวน้อยยังอยู่ที่เดิม ยูริจูบยุนอาอย่างดูดื่มลิ้นของทั้งสองพัวพันกัน ขาของยุนอาถูกยูริใช่เข้าแทรกให้แยกออกจากกัน นิ้วเรียวยาวของยูริบี้คลึงเนินสวยอย่างหนักหน่วงความเปีัยกชื้นถูกขับออกมาจากผ้าบางที่กั้นเอาไว้ระหว่างนิ้วและเนื้อแท้ ตัวของยุนอาถูกจับหันมาและถูกอุ้มวางบนเค้าเตอร์ครัวว่างๆยุนอาเท้าแขนไว้ ยูริจับขาของยุนอาอ้ากว้าง กางเกงในตัวบางถูกกระชากออกอย่างง่ายดาย

"รุนแรงจังเลยนะทำไมคะ...ต้องการมากเหรอ" ยุนอาพูดแผ่วเบามองหน้ายูริ

"อืมต้องการเธอมากที่สุด ยุนอา " ยูริจูบอีกครั้ง มือซ้ายรั้งเอวของยุนอาเอาไว้ มือขวาใช้นิ้วคลึงติ่งเนื้อที่เป็นจุดรวมความรู้สึก ยุนอาแอ่นสะโพกลอย สูดปากเบาๆ

เสื้อของเธอถูกเลิกขึ้นมายูริก้มลงดูดหน้าอกของยุนอา หนักหน่วงกว่าทุกครั้ง ยุนอารู้สึกเจ็บและมีความสุขไปพร้อมๆกัน

"พี่ยูล...อืมมม ทำไมวันนี้รุนแรงจังเลยะคะ"

"ไม่รู้สิ เธอนี่น่ากินจริงๆเลยนะยุนอากวางน้อย"

"อืมพี่ยูลขาาาา อ้าาาา ฉันจะแย่เอานะแบบนั้นมันเสียวนะคะ" ยุนอาร้องออกมา

ยูริผละจากหน้าอกของเธอคุกเข่าลงเนินสวยอยู่ตรงหน้า เคาท์เตอร์ครัวทำความสูงได้พอเหมาะจริงๆ ยูิริฉกปลายลิ้นร้อนลงไป ยุนอาเอาหัวและหลังช่วงบนพิงตู้ที่เก็บจานสองข้าอ้ากว้างไม่รู้ตัว ยูริรัวลิ้นลงไปดูด กลืน เม้ม รัว จนยุนอาตั้งตัวแทบไม่ได้ สองมือกดหัวของยูริ

"อ้าาา พี่ขาาาา แบบนั้น อืมมมม ดีจังเลย " ยุนอาร้องออกมาเปี่ยมด้วยความสุข ยูริส่งลิ้นเข้าไปลึกขึ้นลิ้นของเธอยาวเหมือนกัน ยิ่งทำให้ยุนอาแทบสำลักความสุข

"พี่คนสวยยย อืมม อ้าาาาพี่คนสวยฉันจะไม่ไหวแล้วนะคะ พี่ดูตรงนั้นฉันอีกแล้ว อ้าาาา จะทนไม่ได้แล้ว"

ยุนอาร้องออกมาขาของเธอข้างหนึ่งพาดคอของยูริยูริถอนใบหน้าออกมา และเดินจากไปหิ้งยุนอาให้งง

มองยูริที่เปิดตู้เย็นนหาน้ำดื่ม ยืนมองยุนอาที่ค่อยๆเอาขาลง

"พี่คนสวย...อย่าให้ฉันค้างแบบนี้สิ"

"ฉันลงโทษเธอเสร็จแล้ว" ยูริพูดหน้าตาเฉย ซ่อนยิ้มเจ้าเล่หฺ์เอาไว้ หยิบอะไรบางอย่างซ่อนข้างหลังตัวเอง แล้วค่อยๆเดินมาหายุนอาจูบเธออีกครั้ง

"ล้อเล่นนิดเดียวเองมันร้อนมาหาน้ำกิน น่ะค่ะ ต่อดีกว่าเนาะ"

ยุนอายิ้มอย่างพอใจยูริจุดอารมณ์ของเธออีกครั้ง ช่องทางรักถูกเติมเต็ม ยุนอาสะดุ้งสุดตัวรั้งตัวของยูริ และดึงคอเสื้อของยูริกระชากเสียงถามสั่นเครือ

"พี่คนสวยทำอะไำรฉัน"

"น่าสนุกดีออก พี่เห็นตอนเปิดตู้เย็นเมื่อกี้ลองดูมั๊ย"

"ไม่เอา ฉันกลัวนะ"

"น่าัคนดี"

ยูริจูบให้ให้ยุนอาคลายความเจ็บดูดดหน้าอกของเธอ ค่อยดันบางอย่างเข้าไปที่ช่องทางรักของยุนอาเบาๆ

"คับ...เจ็บ..." ยุนอาร้องบอกมา

"ทนนิดเดียวนะคะ นะ" ยุริำพร่ำบอก โจมตีหน้าอกของยุนอาจนคลายความเจ็บลง

ยุนอาอ้าขากว้างขึ้น กล้วยหอมสีเขียวที่ยังดิบ มันแข็งที่สุดบอกไม่ถูก ความเย็นจากตู้เย็นที่แช่ไว้และข้างในของเธอที่มันร้อนรุ่มเข้ากันได้อย่างดีจนตัวของยุนอาแปลกใจ ความรู้สึกแปลกใหม่เข้าครอบงำ น้ำรักที่ถูกขับออกมาทำให้เข้าไป่ง่ายกว่าเดิม ยุนอาระบายลมหายใจออกมาอย่างอึดอัดในช่องท้องของเธอ ยูริดันเข้าไปจนสุดเสียงดังกึกมันเข้ามาสุดทางของยุนอาแล้ว

"หายเจ็บหรือยังคะ" ยูริถาม

"อืม...หายแล้วมันคับ อ้าาา ฉันเสียวนะพี่ยูลอย่าขยับมันสิ" ยุนอากอดคอยูริแน่น ช่องทางของเธอคับแน่นตอนนี้ยูริเริ่มขยับมัน ยุนอาร้องไม่เ็ป็นภาษาเมื่อความเจ็บบรรเทา

ไปแล้วเหลือแต่ความเสียวซ่านที่ไม่อาจบรรยายได้ ยุนอายกสะโพกตามเมื่อยามที่สิงนั้นถูกชักออก
แล้วก้ต้องร้องสุดเีสียงเมื่อสิ่งนั้นกลับเข้ามาสวนกับเธอ

"พี่ยูลลลล อ้าาาา พี่ขาาาา อย่าแกล้งฉัน มันเสียว อ้าาาาไม่ไหวแล้ว"

"ยุนอา...ถ้าเธอเสร็จแล้วช่วยพี่ช่วยพี่ด้วยนะคะ"

"แน่ อ้าาา นอนค่ะ แต่พี่ต้องโดนเหมือนที่ฉันโดนนะ"

"อ้มยังไงก็ได้ฉันยอมเธอหมดกวางน้อย" ยูริเสียงแหบพร่า

"อืมมม ไม่ไหวแล้วววว พี่คนสวยยยยยยย อ้าาาา ออกแล้ว"

ยุนอากอดยูริไว้ กระตุกเกร็งไปทั้งตัวมันสุขยิ่งกว่าครั้งไหน กล้วยหอมถูกดึงออกมาน้ำรักของยุนอาชะโลมเต็มไปหมด ทั้งยุนอาและยูริช่วยกันกินน้ำหวานจนหมด

"ฉันจะเอาคืนบ้างแล้วแกล้งฉันดีนัก"

ยูริที่รู้ตัวอีีกทีกวางน้อยรูปร่างผมบางแต่แรงเยอะเหลือเฟือ ถูกกดร่างไปที่โซฟา เสื้อผ้าของทั้งคู่ถูกถอด

ทิ้งระเกะระกะไปหมด ยูริถูกกระตุ้นจนถึงขีดสุด เธอแทบทนไม่ไหว ยูริถูกจับให้นอนตะแคงยุนอาอยุ่ข้าง

หลังผมยาวๆของเธอเปียกชื้นจากเหงื่อที่ไหลลงมา ยุนอายกขาของยูริข้างหนึ่งให้สูงขึ้น ใส่สิ่งที่ใช้แกล้ง

เธอลงไปช้าๆ จนสุดทาง

"ยุนอา...พี่ไม่น่าแกล้งเธอเลย"

"สายไปแ้ล้วค่ะพี่คนสวยแต่มันสนุกจังพี่คิดได้ไงเนี่ย"

"ก็นึกสนุก อ้าาา เข้ามาอีกยุนอา อ้าาาา" ยูริจับสะโพกของยุนอาจิกเล็บลงไปด้วยความเสียวซ่าน

"อื้อออ ยุนอาขาาาา ได้โปรด "

"โปรดอะไรคะ"  ยุนอาพูดของสิ่งนั้นยังคาอยู่ไม่ขยับ"

"อ้าาา นะอย่าหยุดสิคะ"

"พี่อยากแกล้งฉันเอง"

"ขอโทษษษษษ อ้าาาาา แบบนั้น ดีจังฉันรักเธอนะยุนอาาา อ้าาาาาา"


เจ้าหมีคุมมะถูกยุนอาเตะตกลงไปที่พื้นเบื้องล่างอย่างไม่ใส่ใจ หญิงสาวตรงหน้าที่ร้องครวญครางด้วยความเสียวซ่านตรงนี้น่าสนใจกว่าเยอะ เธอขยับมันเร็วขึ้น จนยุริหายใจแทบไม่ทันกรีดร้องบอกรักเธอไม่ขาดปาก

"ฉันรักเธอจัง อืมมม ยุนอา อ้าาาาที่รักกกกก "

"รักเค้าคนเดียวใช่ไหม"

"ค่ะ อ้าาา คนเดียววว อื้ออออ ยุนอาาา"

ยุนอากัดที่ไหล่เนียนสีน้ำผึ้งของยูริอย่างหมั่นเขี้ยว ยูริร้องไม่หยุดเมื่อยุนอาเร่งเพิ่มขึ้นอีก ดูเหมือนคนที่ทรมานจากโดนลงโทษคือยูริไม่ใช่ยุนอา

"จะไม่ไหวแล้ววว โอ้ววววววยุนอาาาาาา เร็วอีกอ้าาาาาออกแล้ววว อื้ออออ"

ยูริหอบหายใจตาปรือหวานเยิ้มจากรสรักที่สาวรุ่นน้องเอาคืนให้เธอเป็นเท่าตัว ช่องทางรักกระตุกถี่ ยุนอากอดยูริเอาไว้

"อยากลงโทษฉันแล้วทำไมมาสิ้นฤทธิ์ตรงนี้คะ"

"เงียบไปเลยกวางน้อย เธอเก่งจัง" ยูริพูดเบาๆ

.....................................................