พื้นหญ้านุ่มๆเป็นที่รองรับเตียงธรรมชาติของทั้งสองคน ยุนอาไม่รู้ทำไมถึงโหยหาถึงคนตรงหน้าเหลือเกิน เธอจูบซอฮยอนอย่างหนักหน่วง สองมือปลดเสื้อผ้าออกจากร่างกายไม่นานนัก ร่างเปลือยเปล่าของทั้งสอง ก็ล้อแสงจันทร์
"เธอ...ช่างคุ้นเคย..ฉันอยากจำให้ได้เร็วๆ" ยุนอาพูดและสูดความหอมของกลิ่นกายที่ซอกคอเนียนของซอฮยอน ก่อนจะแตะลิ้นลงไปที่ยออกโลมเลียอยู่แบบนั้น
"อือ...ยุนอา..." ซอฮยอนผวากาย
"ฉันจะรีบจำให้ได้ ฉันรักเธอมากแค่ไหนก็จะรักแบบนั้นตลอดไป" ยุนอากระซิบแผ่วเบา
สองมือตะโบมเฟ้นฟอนก้อนเนื้อหยุ่นทั้งสอง ซอฮยอนที่พอใจในสัมผัสนั้น ยุนอาเลื่อนลงมาถึงตรงกลาง น้ำหวานออกมามากมาย นิ้วเรียวยาวบี้บดติ่งเนื้อเล็กๆ ความรู้สึกเดิมเมื่อครั้งนั้นลอยเข้ามาในหัวที่ที่เธอสองคนหลอมหลวมร่างกายและหัวใจไว้ด้วยกัน
"อ้าาาาา ยุนอาา อืออออ มันทรมานอย่าแกล้งกัน"
ยิ่งพูดเหมือนยิ่งยุยุนอาเบียดนิ้วหนักกว่าเดิมซอฮยอนแทบคลั่งส่งเสียงวิงวอน แว่วมา
"อย่าแกล้งฉันเลยยุนอา โอออออออ อื้อออออออ ยุนอา"
ยุนอาสอดนิ้วเข้าไป เพลิงรักกำลังโหมกระหน่ำ นิ้วถูกสอดเข้าไปจนสุดทางมันลื่นเพราะน้ำรักที่คอยไหลออมาชะโลม ยุนอาขยับนิ้วช้าๆ
"อืออออ ยุนอาาาา เธออ้าาาาาาาา ดีจังเลย"
"ซอฮยอนฉันรักเธอ" ยุนอาพูดและดูดหน้าอกของซอฮยอน
"ฉันก็รักเธอ...อ้าาาาา ระรักมากเลย"
"มูดังคนนั้นโชดีที่ที่เธอแบบนี้" ยุนอพูดกระซิบข้างหูของซอฮยอน
"เธอก็โชคดีเพราะยังไงเธอกับมูดังก็คือคนเดียว อะ อื้อ กันอยู่ดี" ซอฮยอนกอดยุนอาแ่น่น
"มูดังคนนั้นโชดีที่ที่เธอแบบนี้" ยุนอพูดกระซิบข้างหูของซอฮยอน
"เธอก็โชคดีเพราะยังไงเธอกับมูดังก็คือคนเดียว อะ อื้อ กันอยู่ดี" ซอฮยอนกอดยุนอาแ่น่น
เสียงกระทบของนิ้วกับเนินเนื้อดังแว่วออกมา ซอฮยอนกอดแขนของยุนอาแน่น ดวงตาสีน้ำเงินทอประกายของความสุขออกมา ยุนอาขยับนิ้วแรงขึ้นและเร็ว
"อ้าาาาา อะอะอะ ยุนอาาาา โอ้วววววว เร็วกว่านี้อีก อือออออ ฉันจะไม่ไหวแล้วนะ อ้าาาา"
"นางฟ้าของฉันเธอคือนางฟ้า"
"ฉันมะ อื้อ ไม่ใช่"
"ฉันจำได้ว่าเธอเคยบอกเธอแบบนี้ และเธอปฏิเสธ ฉันไม่ยอมรับหรอก สำหรับฉันเธอคือนางฟ้า" ยุนอา
พูด ป้อนจูบให้เธอนิ้วเรียวทำหน้าที่ไม่จบสิ้น รัวเร็วตามจังหวะที่ทำให้เกิดความสุขที่สุด ซอฮยอนร้อง
ไม่เป็นภาษา ยุนอารู้สึุกพอใจที่ทำให้คนตรงหน้ามีความสุข
"นางฟ้าของฉันเธอคือนางฟ้า"
"ฉันมะ อื้อ ไม่ใช่"
"ฉันจำได้ว่าเธอเคยบอกเธอแบบนี้ และเธอปฏิเสธ ฉันไม่ยอมรับหรอก สำหรับฉันเธอคือนางฟ้า" ยุนอา
พูด ป้อนจูบให้เธอนิ้วเรียวทำหน้าที่ไม่จบสิ้น รัวเร็วตามจังหวะที่ทำให้เกิดความสุขที่สุด ซอฮยอนร้อง
ไม่เป็นภาษา ยุนอารู้สึุกพอใจที่ทำให้คนตรงหน้ามีความสุข
ยุนอาที่ส่งเธอถึงสวรรค์ ซอฮยอนผวาขึ้นมากอดยุนอาแน่น หายใจหอบ กระตุกเบาๆไปทั้งร่าง ยุนอาจูบเธออีกครั้ง
"อ้าาา ยุนอา ฉันไม่ไหวแล้วล่ะ ที่รัก มูดังของฉัน อ้าาาาา..." ซอฮยอนงอตัวเล็กน้อย กระตุกร่าง
"อ้าาา ยุนอา ฉันไม่ไหวแล้วล่ะ ที่รัก มูดังของฉัน อ้าาาาา..." ซอฮยอนงอตัวเล็กน้อย กระตุกร่าง
"อืออออ ยุน อื้ออออออ ดีจังเลย" ซอฮยอนพูดออกมาเมื่อยุนอา ก้มลงที่้เนินเนื้อ กวาดลิ้นร้อนๆชิมน้ำหวานจนหมด
"คนดีของฉัน นางฟ้า" ยุนอากระซิบ
"ของเธอคนเดียว" ซอฮยอนลูบใบหน้าของยุนอากอดเธอไว้และร้องไห้ออกมาเบาๆ
.............................................................
"คนดีของฉัน นางฟ้า" ยุนอากระซิบ
"ของเธอคนเดียว" ซอฮยอนลูบใบหน้าของยุนอากอดเธอไว้และร้องไห้ออกมาเบาๆ
.............................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น