"อยากเห็นฉันทำไมคะ ก็ชัดอยู่แล้วไม่ช้ายยยเหรอ"
ทิฟฟานี่ยิ้มมองยูริที่ตาเยิ้มเพราะเธอมอมเหล้ายูริมาเต็มพิกัดส่่วนเธอน่ะเหรอแค่ดื่มให้มันร้อนแรงขึ้นเท่านั้นล่ะ ทิฟฟานี่ยิ้มอีกครั้งมองร่างสูงคมคายที่นอนตกเป็นเบี้ยงล่างของเธอตอนนี้ด้วยแววตาไม่เหมือนเดิม เธอเป็นเจ้าของยูริและยูริเป็นเ้จ้าของเธอเช่นกันความรู้สึกวูบวาบที่ท้องน้อยแล่นขึ้นมาทิฟฟานี่ระบายลมหายใจเพื่อข่มมัน
"มิยองงอาาาา...มอมเหล้าฉันเหรอออ" กลิ่นเหล้าที่เธอมอมยูริลอยออกมาเบาบาง
"ใช่น่ะสิอยากรู้ว่าเวลาเธอเมาเหล้าจะเป็นยังไง" ทิฟฟานี่พูดใช้สองแขนวางข้างข้างตัวและยันตัวเองขึ้นมา
"แล้วววเป็นงายยย"
"น่ากินที่สุด..."
"เอ๋...!!??" ยูริแทบสร่างเมาเมื่อได้ยิน
"ตกใจเหรอ เธอคนเดียวหรือไงที่คิดถึงฉันน่ะฉันก็คิดถึงเธอนะ" มือของเธอปลดกระดุมของยูีริทีละเม็ด
"มิยองอาาาา "
"อะไรคะที่รัก"
"เธอจะ...."
"จะอะไรคะ" ทิฟฟานี่พูดกระดุมถูกปลดหมดแล้วหน้าท้องเรียบเนียนมีกล้ามท้องด้วยของยูีิริผิวสีน้ำผึ้งที่สะท้อนโคมไฟหัวเตียงสีส้มนวลทำให้สีผิวน้ำผึ้งของยูริดูน่าหลงใหล
"เธอสวยจังเลย...สวยจนฉันไม่อยากให้เธอไปเป็นของใคร" มือของทิฟฟานี่ลูบไล้บนหน้าท้องเรียบเนียนเลยไปถึงหน้าอกสวย
เธอค่อยๆวางมืออย่างแผ่วเบาำบราสีดำห่อหุ้มห้อนเนื้อเต่งตึงเต็มมือเอาไว้ทิฟฟานี่ใช้สองมือคลึงช้าๆยูริหน้าแดงเบือนหน้าไปทางอื่นครั้งแรกที่เธอถูกกระทำกับดอกไม้ริมทางดอกแล้วดอกเล่าที่ถูกเธอเด็ดทิ้งก็ไม่เคยอาจหาญก้าวก่ายรุกล้ำเธอแบบนี้มาก่อน
"ทำไม...ไม่มองหน้าฉันล่ะคะ"
"เธอ...จะทำอะไรของเธอมิยองงง"
"จะสร่างเมาแล้วหรือไง"
"คือ..."
"ช่างเถอะฉันคงจะมอมเหล้าเธอน้อยไปล่ะมั๊ง"
ทิฟฟานี่ดูเหมือนเสือสาวที่พร้อมจะขย้ำคนที่หลงในอำนาจของดวงตาคู่นั้นที่มองมายูริกำลังตกอยู่ใจ้อำนาจที่ว่าทิฟฟานี่ยิ้มกริ่มเอื้อมมือลงไปปลดสายเสื้อในข้างหลังให้หลุดออก หน้าอกคู่สวยเด่นอยู่้ข้างหน้าของเธอแล้วทิฟฟานี่ก้มลงแตะปลายลิ้นลงไปยูริสูดลมหายใจเข้าไปอย่างตกใจเล็กน้อยและได้ยินเสียงหัวเราะเบาบางจากทิฟฟานี่
"มิยอง...เธอร้าย"
คำตอบรับนั่นคือแรงดูดุนที่หนักยูริวาดมือกอดหลังของทิฟฟานี่เลื่อนมือเข้าไปในเสื้อปลดบราออกเช่นกันแต่เธอทำอะไรไม่ได้มากเพราะตอนนี้เธอเหมือนนักโทษที่ตกอยู่ภายใต้อำนาจของทิฟฟานี่เสียแล้ว
"เธอสวยไปทั้งตัวเลยนะ...ฉันไม่แลปกใจแล้วว่าทำไมใครต่อใครถึงมาติดพันเธอขนาดนี้"
"อือ...งั้นเหรอ" ยูริสติไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว
ยูริที่พ่ายแพ้ราบคาบให้นาวเสือสาวที่มอมเหล้าเธอจนสิ้นฤทธิ์ทิฟฟานี่ซุกไซร้ซอกคอของยูริกัดเบาๆมือที่ว่างก็เลื่อนลงไปปลดกางเกงของยูริออกช้าๆ และสุดท้ายมันก็ไปกองอยู่ที่ปลายเตียงจนได้ยูริพยายามรวบรวมกำลังทั้งหมดยันตัวเองขึ้นมาแต่ถูกทิฟฟานี่ผลักลงไปเหมือนเดิมยูริหัวเราะวางมือเหนือหัวข้างตัวอย่างยอมแพ้
"ฉันแพ้เธอแล้วมิยอง"
"รู้ตัวก็ดีค่ะ...ให้มันจริงๆเถอะ"
ทิฟฟานี่แลกลิ้นกับยูริอย่างถึงใจมือของยูริก็หาเรื่องถอดอาภรณ์ของทิฟฟานี่เช่นกันสองมือของยูริพยายามปลดกางเกงของทิฟฟานี่ที่จับมือเอาไว้ไม่ยอมให้ถอดแต่เธอกลับไปยืนปลายเตียงค่อยถอดทิ้งทีละอย่างผิวขาวเนียนสะท้อนต้องแสงจันทร์ที่สาดเข้ามา ชิ้นสุดท้ายแล้วอันเดอร์แวร์ตัวบางกำลังจะหลุดออกไป แทนที่ทิฟฟานี่จะโยนไปข้างๆกลับเหวี่ยงขึ้นมามันตกลงบนหน้าของยูีิริ
"แม่เสือสาว เธอจะร้อนแรงเกินไปแล้ว" ยูริพูดมือค่อยๆป่ายมาหยิบอันเดอร์แวร์บางที่เปียกชื้นกลิ่นคาวหอมหวานที่คุ้นเคยลอยเข้ามาประสาทสัมผัสยูริพร้อมแล้วกับคนตรงหน้าจะทำอะไรเธอยอมทั้งนั้น ทิฟฟานี่ค่อยขยับขึ้นเตียงมานั่งทับตัวของยูริ
"เธอพร้อมแล้วนี่แม่เสือ" ยูริพูดสัมผัสที่ชื้นแฉะเพราะทิฟฟานี่ที่นั่งทับท้องของเธอมันฟ้องให้รู้
"พร้อมมานานพอที่จะขย้ำเธอให้แหลกคามือ"
"แล้ว...จะรออะไรล่ะคะ"
ยูริได้ทีดึงตัวของทิฟฟานี่เข้ามาเธอรั้งสะโพกสวยให้ลงมาที่ปากของเธอทิฟฟานี่เริดหน้าขึ้นเม้มปากเมื่อยูริค่อยๆลากลิ้นยาวๆของเธอ ผ่านรอยแยก ทิฟฟานี่ใช้สองมือยันพนักเตียงเอาไว้
"อืมมมม ยูลลลล เธอเมาจริงหรือเปล่้าเนี่ย" ทิฟฟานี่ร้องออกมาเมื่อยูริที่ไม่ยอมให้เธอถอยสะโพกหนีเมื่อลิ้นร้อนๆตวัดกวาดชิมน้ำหวานอุ่นๆที่ไหลลงมา
ทิฟฟานี่งอตัวเล็กน้อยเมื่อยูริตวัดลอ้นยาวเร็วขึ้นจนเธอแทบอยู่ไม่ติดมิหนำซ้ำเจ้าลิ้นนั่นยังเข้าไปในช่องทางของเธออีก
"ยูลลล อ้าาาา อะอะ อือออ ยูล"
ยูริเกร็งปลายลิ้นถอนออกมาแตะที่เม็ดบัวของทิฟฟานี่และบดด้วยปลายลิ้นอย่างชำนาญในชั้นเืชิง
"อืมมม ยูลลลไม่ไหวแล้ว อะอะอ้าาา"
ทิฟฟานี่งอตัวเพิ่มขึ้นและระบาบลมหายใจหนักหน่วงออกมาเมื่อเธอถึงสวรรค์แล้วยูริยังไำม่หยุดเธอยังกวาดชิมน้ำรักหอมหวานอย่างสุขใจ
"เอาล่ะ...ตัวแสบ...ถึงเวลาที่ฉันต้องจัดการเธอบ้างแล้ว" ทิฟฟานี่เลื่อนตัวลงไป
ยูริครางออกมาเบาๆทิฟฟานี่ไม่ใช่ย่อยคงจะเรียนรู้จากเธอแน่ๆในสองคราที่เสพสมกันอย่างสุขสันต์ทิฟฟานี่ใช้ลิ้นไปทั่วท้องของยูริและขึ้นมาที่หน้าอก ขาของยูริถูกจับแยกออกมา นิ้วเรียวของทิฟฟานี่ฝ่ามือนุ่มขยำเข้าเต็มเปาที่เนินสวยของเธอ
"คนแรกที่ฉันยอมเลยนะ"
"จริงเหรอยูล...ก็ดีแล้วที่เป็นฉันไม่ใช่ใคร"
"อืออ เก่งนะ อ้าาา จำมาจากไหน"
"ก็เธอไม่หรือไงที่สอนฉันเอง ใช้ร่างกายจดจำไงคะ"
ทิฟฟานี่จำทุกอย่างที่ยูริทำกับเธอจริงๆและยูริก็รู้แล้วว่าการแกล้งให้ทรมานเป็นยังไงทิฟฟานี่กำลังทำแบบนั้น ยูริผวากายขึ้นมาแต่เธอทำไมไ่ด้มากไปกว่าร้องขอในสิ่งที่ต้องการ
"อ้าาา มิยองงงอาาา อย่าทรมาน อื้อออ"
ยูริร้องเมื่อทิฟฟานี่บดขยี้เม็ดบัวของเธออย่างสนุกสนานมองคนที่เคยแกล้งให้เธอทรมานครวญครางร้องขอสิ่งที่ควรทำ
"อ้าาา มิยองงง อ้าาาา มิยองขาาา ไม่ไหวแล้วว อื้้อออ "
ยูริตัวสั่นหน้าแดงเหงื่อซึมหายใจหอบสะท้อนเมื่อเธอไปถึงจุดหมายแต่มันยังไม่ถึงที่สุดมิยองที่รักแกล้งเธอ และตอนนี้ที่รักของเธอมานอนแหมะอยู่ข้างๆกอดก่ายเธอมือซนยังวนเวียยบนเนินพระจันทร์อย่างแผ่วเบามันทำให้เธอวูบวาบเสียจริง
"แค่นี้เหรอ ... "
"แล้วอยากได้แค่ไหนคะ"
"อย่าแกล้งกันเลยมิยองฉันยอมเธอแล้ว"
ทิฟฟานี่ปลุกเร้ายูริอีกครั้งแต่เธอทำอะไรไม่ได้มาากเมื่อร้องขอไม่ได้ เธอคงต้องทำอะไรซักอย่างแล้วแต่แรงจะลุกยังไม่มีเลย
"ทำอะไรเอาไว้บ้างคะจำได้ไหม"
"อือ" ยูริพยักหน้าสายตาเว้าวอน
ทิฟฟานี่ลุกขึ้นจูบยูริที่หน้าผากมองผมยาวเป็นลอนสีน้ำตาลของคยรักของเธออย่างรักใคร่ เลื่อนตัวลงไปจับขาของยูีิริตั้งชันฝังใบหน้าลงไปสิ่งแรกที่เธอทำคือรุกจนยูริร้องออกมา เม็ดบัวของยูีริถูกบขด้วยริมฝีปากและดูดมันอย่างกระหายหิวในรสรัก
"อ้าาา มิยองงง อย่าค่ะ อื้อออ เสียววว อ้าาา" ยูริร้องออกมาสองมือจกที่นอนจนแทบทะลุหายใจแทบไม่ทัน น้ำเสียงสั่นพร่าเหมือนคนเป็นไข้
ความสุขสุดยอดในชีวิตกำลังคืบคลานเข้ามา ยูริกำลังจะแตะขอบสระเมื่อเธอว่ายวนในห้วงน้ำของสายธารรักที่เอ่อออกมาอย่างท้วมท้นแต่ทิฟฟานี่หยุดยูริมอง
"มิยอง ได้โปรดค่ะ ได้โปรดนะอย่าทิ้ง..." ยูริอ้อนวอน
ทิฟฟานี่ลุกนั่งข้างๆพิงเตียงเอาไว้ยูีิริยันตัวเองขึ้นมานึกรำคาญตัวเองที่ัยังเซซวนอยู่บ้างแต่ถึงอย่างนั้นเธอก็นั่งคร่อมทิฟฟานี่แล้ว
"อืออ " ยูริคราางออกมาเบาๆเมื่อเธอค่อยๆทิ้งตัวลงไปรอยแยกเปิดออกมันกำลังกินนิ้วยาวๆสองนิ้วที่รออยู่ลงไป
"มองตากันหน่อยคุณควอนจอมเจ้าชู้" ทิฟฟานี่พูด
"อืมมม เข้าใจแล้วว่าโดนแกล้งเป็นยังไง อ้าาา แต่มันสสนุกจัง"
"ชอบเหรอ" ทิฟฟานี่พูดมือที่ว่างลูบผมสวยๆของยูริมองเธอขยับขึ้นลง
"อือ...อ้าาาา คงยอมกับเธอแค่คนเดียว"
แสงจันทร์สาดแสงให้เห็นเงาของหญิงสาวสองคนหนึ่งคนขยับกายพริ้วไหวควบม้าที่เธออยากขี่มากกว่าม้าที่ไหน ยิ่งถึงเวลาหย่อนลงตามจังหวะควบคนเบื้องล่างก็ส่งแรงกระแทกตามไป ยูริเริดหน้าขึ้นทิฟฟานี่ฝากรอยของความเป็นเจ้าของไว้ที่คอสวยๆนั่นเสียงหัวเราะและเสียงคราวกระเส่าของหญิิงสาวดังระงม นี่คือสวรรค์ที่มีจริงบนพื้นโลกนี้
"อ้าาา มิยองอาาา ดีจังเลย อืมมม ที่รักขาาา"
"ขาคุณควอนอ้าาา" ทิฟฟานี่ร้องออกมาเมื่อยูริที่ยังควบอยู่ก้มหน้าลงไปแหย่ลิ้นร้อนที่ใบหูและโลมเลียอยู่แบบนั้น
"อะ อะอะ อื้ออ อื้อออ ฮั่กๆ ๆ อือออ มิยองงงอา ใกล้แล้วค่ะ อ้าาาา"
เสียงเตียงดังตามแรงขย่มสั่นไหวเหงื่อซึมออกมาผสมกลิ่นหอมของเรือนกายเอวเล็กบางขยับขึ้นลงไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยยิ่งใกล้สวรรค์ยิ่งเร็วและัแรง อีกอึดใจนึงเสียงกรีดร้องอย่างสุขสมก็ดังระงม ยูริทิ้งตัวลงซบลงที่ไหล่ของทิฟฟานี่ ตัวกระตุกน้อยนิดแต่สิ่งที่ยังคาบนิ้วเอาไว้มันบีบถี่รัดจนเหมือนจะบีบรัดนิ้วให้แหลกละเอียดคามือ
"รักเธอมิยองอา..." ยูริพร่ำคำรักเบาบาง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น