ฮโยยอนไม่ฟังเสียงตั้งแต่นิดคลหายดีเธอไม่เคยได้แตะต้องอะไรนิโคลเลยด้วยเหตุผลที่ว่าเธออยากถนุถนอมนิโคลแต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วความรักท้นจนกมหมดใจแล้ว
"ออนนี่พี่คะ ฉันอืออ อย่าสิ"
ฮโยยอนรุกล้ำด้วยจูบร้อนๆนิโคลถูกดึงให้มานั่งคร่อมตักของเธอเอาไว้ฮโยยอนสูดความหอมหวานจากรือนกายตรงนั้น
"อือออ พี่คะ"
นิโคลร้องเบาๆตอนนี้เธอถูกจับให้นั่งที่เก้าอี้พนักของมันเอนลงไปตามแบบที่สร้างมาเพื่อให้เอนหลัง ส่งเสียงครางออกมาความสุขครั้งแรกที่เธอได้รับกางเกงขาสั้นและอันเดอร์แวร์ถูกรูดมากองตรงปลายเท้า
"พี่คะ...พี่คะอือ"
นิโคลกดหัวของฮโยยอนลงไปอีกฮโยยอนเองมีความสุขกับการสำรวจความหอหวานของดอกไม้ดอกนี้เหลือเกินลิ้นซอกซอนไปทุกที่ที่เข้าถึงเม็ดบัวที่เต่งแข็งถูกงับหายริมฝีปากบดขยี้และเม้มมันเบาๆนิโคลผวากายเสียงครางดังออกมา
"อา...พี่คะ อืมมม ดีจังเลย อา"
นิโคลโน้มตัวยกตัวขึ้นเพราะความซ่านสุขที่ได้รับปลายเท้าเกร็งแล้วเกร็งอีกจิกและปล่อยลมหายใจถูกพ่นออกมาด้วยความตื่นเต้นฮโยยอนดุดันเหลือเกินยังไม่ยอมละปากออกมาจากเนินสวยเลยนิโคลจิกหลังของฮโยยอนและเกร็งอีกครั้ง
"อา อะอะ อา ไม่ไหวแล้ว"
นิดคลทิ้งตัวเองลงปลายเท้าจิกงอและค่อยๆผ่อนคลายตาลอยเมื่อความสุขทะลักออกมาฮโยยอนกำลังเพลินเพลินกับน้ำหวานที่หลั่งออกมา
"นิค...โอเคไหม"
"อือ ดีที่สุดเลย"
ร่างของนิโคลอยู่บนตัวของฮโยยอนที่นั่งบนเก้าอี้เธอเอนหลังพิงฮโยยอนไว้สองมือตวัดไปโอบรอบฮโยยอนทางด้านหลังที่กลางลำตัวดอกไม้เผลอกลีบกลืนดินนิ้วของฮโยยอนอยู่ฮโยยอนซุกไซร้ซอกคอของนิโคลอย่างกระหายหิว
"อือ พี่คะ เร็วอีก อือ พี่คะ อ้า"
ฮโยยอนเร่งให้ตามคำขอเสียงดังแว่วออกมานิโคลตาลอยแล้วความสุขกำลังจะออกมาอีกครั้งเธอทนแทบไม่ได้ลมหายใจกระชั้นถี่เข้ามา
"นิค รักนิคนะ"
"รัก อ้า พีคะ อ้า เร็วๆ เหมือนกัน"
"อ๋า...พี่คะ ไม่ไหวแล้ว พี่คะ"
เสียงกรีดร้องอย่างสุมสมดังแว่วมาตัวของนิโคลกระตุกอย่างคุมไม่ได้ตัวอ่อนยวบทันทีช่องทางบีบรัดถี่ยิบฮโยยอนถอนิ้วออกมานิโคลหันตัวมาป้อนจูบให้ฮโยยอนอีกครั้ง
................................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น